ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
sirius black'e azkaban şoku
-
(bkz: kendi kendine donan kedi hayrete düşürdü)
(bkz: gryffindor'a stat müjdesi)
(bkz: pires gryffindor'da)
(bkz: voldemort muhalefete yüklendi)
(bkz: derbi öncesi slytherin'e büyük şok)
(bkz: canlı yayında buckbeak dehşeti)
(bkz: alman devi nimbus 550 aracını geri çağırdı)
(bkz: dağda yakalanan muggle'dan şok itiraf)
(bkz: bu haber süpürge sahiplerini çok üzecek)
(bkz: sihir bakanlığı'dan yasaya jet onay)
(bkz: bu ağaç zikir çekiyor)
(bkz: eylemcilere dementor'un müdahalesi sert oldu)
(bkz: hufflepuff 3 attı 3 aldı)
(bkz: dumbledore son yolculuğuna uğurlandı)
(bkz: sirius black'in tahliye talebi reddedildi)
(bkz: ravenclaw tura erken veda etti)
(bkz: ünlü büyücülerin gençlik halleri)
24 haziran 2019 teb kiralık kasa rezaleti
-
rezalet puanım 10000/10.
net sözlükte okuduğum en büyük rezalet.
umarım adalet* yerini bulur. gündemde kalması gereken rezalet
27 mart 2014 ahmet davutoğlu ses kaydı
-
''ben öbür tarafa 4 tane adam gönderirim. 8 tane boş alana füze de attırırım. problem o değil. gerekçe üretilir. olay, böyle bir iradenin ortaya konması'' hakan fidan
(bkz: vay amk)
sınavda 7 ek kağıt isteyip 5 puan almak
elalem ne der hapishanesi
-
büyük bir türkiye mahallesidir.
takipçisi 40'tan az olan sözlük yazarı
-
erkek yazardir. bu gözler 15 entryli 200+ takipçili kadın çaylaklar gördü. herşey bir profil fotoğrafına bakar.
stay hungry stay foolish
-
sanırım kariyerimde yaptığım en iyi tercih henüz başlarında (17-20 yaş) az maaşla sadece tecrübe için bir sürü farklı firmada çalışmak oldu. "yeni başlayanlara az maaş verilsin" diye demiyorum: minnet etmeyeceğin para, başka firmaya sıçrama kararını kolaylaştırıyor.
o sayede bir sürü farklı çalışma ortamı, şirket kültürü gördüm. ne yapmak istediğim, nasıl bir firmada çalışmak istediğim, emeğimin karşılığının ne olduğu gibi konularda zamanla daha iyi fikir edindim. iyi firmayı kötü firmadan ayırabilmeyi öğrendim. ilerde kendi şirketim olursa nasıl olmasını istediğime dair fikirler edindim.
o firmalardan biri bana ev kirası, araba taksidi, yeme içme masraflarını karşılayacak bir para kazandırmış olsaydı bugün hala eskişehir'de aynı firmada çalışıyor olabilirdim. eminim hayatımdan memnun da olurdum. ancak sağolsunlar, verdikleri asgari ücret beni yeni maceralara itti.
kariyerimin ilerleyen kısımlarında en uzun süre çalıştığım firmalar bana kendimi geçindirip üstüne biraz kendimi şımartabilecek para ile çok imkan veren ve en rahat çalışma ortamını sağlayan firmalar oldu. en sonuncusu da microsoft. eğer önüme kendi işimi yapma fırsatı çıkmamış olsaydı bugün muhtemelen hala microsoft'taydım ve muhtemelen yine hayatımdan memnundum.
peki kariyerimin ilk yıllarında o kadar az parayla nasıl yaşadım? eskişehir'de anne/baba evi, ankara'da ofisteki bir yer şiltesi ile makarna günleri, istanbul'da ise ofis mutfağının kalebodur zeminine karton serip üstünde yatma ve boş kola şişelerinin depozitosuyla kokoreç alma* şeklinde. o günlerin hepsi microsoft'a alınmam sürecinde abd'ye giderken sunduğum iş tecrübesi belgelerinin parçası oldular.
steve jobs'ın "stay hungry, stay foolish" ile vurguladığı da buydu sanırım. kendini hemen bir yere bağlama, gerekirse biraz aç kal, biraz budala kal, biraz keşfet.
yoğun kar yağışında pizza isteyen insanlar
-
ya kardeşim hem insanlara bu hizmeti sunuyorsunuz, hem de vicdan çektiriyorsunuz. sipariş etmese işten çıkarılacaklar, etse "hava durumu kötü ne hadle sipariş geçersiniz?" diye yadırganacaklar. bu hizmet sadece türkiye'de yok ama hiç sanmıyorum ki sipariş veren insanlara bu kadar vicdan azabı çektirilsin.
hava kötüyse yolları, motoru kaliteli yap, kuryeye güvenlik ekipmanları sağla. her yağmurda, karda da şu muhabbet dönmesin artık.
edit: altta bir yazar, konforunuzdan ödün verseniz ölür müsünüz, demiş. olay sadece konfor değil. evde hasta olan insan olur, yemek beceremeyen olur, eve yeni taşınmış, tadilat yapmış o an pişirme mümkün olmayan olur. yemek siparişi sadece koltukta göbek kaşınırken yapılmaz. evet ölümler üzücü ama burda yapılması gereken güvenli yol bulmak. gelip burda hizmeti sunduğunuz insanları suçlayamazsınız.
türk dizi tarihinin en iyi sahnesi
-
cennet mahallesi'ndeki yunus'un akrostişle pembe'ye "polonezköydeyim" yazdığı sahnedir.
anne ile diyaloglar
-
yedi - sekiz yıl önce, sahip olunan pentium 100 bilgisayarın 20 gigabyte'lık hard diski, norton speed disk ile defragmente edilmeye bırakılmıştır. bu işlem yarım saatten fazla sürecektir. o esnada başka bir işi halletmek için dışarıya çıkılır. eve dönüldüğünde, anne odanızda bilgisayarınızın başında oturmuş, büyük bir dikkatle, hipnotize olmuş halde monitöre bakarken bulunur.
- anne ne oldu?
- oğlum şu şeylere bakıyodum, ne zaman durucak diye. (norton speed disk'in blok hareketlerini gösteren renkli minik kutucuklarını kast ediyor)
- niye ki anne?
- e dursun da kapatayım, boşuna açık kalmasın diye.
burada anne, en azından ekranda bir hareket varken, "demek ki bilgisayarın içinde bir işler dönüyor, çalışıyor" mantığını yürüttüğü için takdir edilir. çeşitli yazılımlardaki, yaptığı her haltı grafik olarak gösteren cafcaflı arabirimlerin hikmeti anlaşılır.
demek ki ucuz bilim kurgu filmlerinde, panellerde o kendi kendine yanıp sönen ışıklar sırf şekil olsun diye orada değildir. o ışıklar hareket etmese, mürettebattan birinin annesi gelip "boşuna açık kalmasın" mantığıyla sistemi kapatacaktır.