hesabın var mı? giriş yap

  • konuşamayan bebeklere limon dilimi ikram etmek. ispiyonlayamıyorlar ve suratları inanılmaz sevimli görünüyor.

  • coca cola şu anda günümüz içecek firmalarının yapmayı akıl edemediği şeyi 1970’lerde yapmış ve tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de en çok tercih edilen içecek markası olmuştur.

    başarıyla yaptıkları şeyi küçük bir örnekle açıklayayım. önce şuraya bir görsel iliştirelim.

    trabzonspor, galatasaray ve fenerbahçe kadrolarının yer aldığı bir poster. fakat futbolcuların yüzleri yok. işte sizde bakkaliyeden alacağınız şişe kolaların kapaklarının altında bulunan resimlerle posterin üzerinde yer alan kişilerin yüzlerini eşleştirip posteri tamamlamaya çalışacaksınız.

    peki hediyeleri neydi o dönem ona bakalım : hediyeler

    25 peugeot marka motorlu bisiklet, 500 teletrans marka kaset teyp, 500 blue jean, binlerce spor çanta ve top. kapağı açarken bükülmemesi için açacakla kapak arasına metal para koy diyor. lüks baskılı nefis postere yapıştır diyor. tamamladığınızda al sana şahane poster diyor. tabi o dönemlerde ayrıştırılmış taraftarlar olmadığından, fanatizm/holiganlık diye birşey olmadığından takımları, ayırmak yerine tek bir lüks baskılı nefis posterde bir arada tutmuşlar.

    buyrun size tamamlanmış bir fenerbahçe listesi.

    ve yine tamamlanmış trabzonspor.

    burada şenol hocayı pas geçmek istemedim.

    bir içecek imal ediyorsunuz ve afrikasından asyasına kadar tüm dünyada tüketilecek noktaya getiriyorsunuz. bu nasıl bir güç, bu nasıl bir öngörü, bu nasıl bir pazarlama stratejisi. dahası var, şu anda hiç reklama ihtiyacınız yok ama yinede reklam sektöründe zirveye oynuyorsunuz.

    bonus : bir başka kampanyası gizli define

    diğer bir kampanya ha-ya-tın ger-çek ta-dı yazan kazanıyor.

    televizyon yazmaya çalışılmış kapaklar

    buda memleketimize gelişinin haberi

    not : bu arada beşiktaş’ın neden posterde yer almadığını belirtmek isterim. o dönem beşiktaş tsyd kupasını reddediyor ve postere trabzonspor ekleniyor.

    limited edition : debe listesine 27.sıradan girmişiz. aynı zamanda yazımız ekşi şeylere de layık görülmüş. ilginiz için teşekkürler.

  • toplu taşıma aracında ön kapıya çok yakın bir amca, inmek için orta kapıya yanaşmaya çalışıyor.

    x: amca ön kapıdan inersin acele etme.
    amcadan cevap : ön kapı yasak. ben sadece devletin koyduğu kuralları çiğnerim. halkın koyduğu kuralları çiğnemem, çünkü onlar halkın iyiliği içindir.

  • her şey zamlanacak, tl borçlanmak çok ucuz diye diye herkes olmayan paradan kesenin ağzını açtı. hepimiz yaptık. enflasyona etki eden de bir durumdu bu ama aksi durgunluk gibi gözükeceğinden devlet buna göz yumdu. hatta ben döviz cinsinden maaş aldığım için kur yerini bulana kadar eksiye bile düşsem giderlerimi buradan kullanıp dövize dokunmamayı planlamıştım bu aydan itibaren.

    benim anlamadığım devletin eyt ve orantısız maaş zamlarıyla yaptığı enflasyonist etkinin yanında devede kulak kalan bir sistem için neden böyle bir karar alması.
    not: kızılacak bir kararın seçimin ikinci turu öncesi alınması da hükümetin ikinci tura bakışını gözler önüne seriyor bu arada.

  • yahu dedim neymiş bir bakayım. holdingin kurulduğu tarih 1926, bir dünya savaşı, iki askeri darbe, bir düzine kriz, bi dünya hükümet eskitmiş. ülkenin en stratejik kurumlarını elinde tutuyor, fortune 500'teki tek türk şirketi, ülkenin açık arayla en büyük sanayii şirketlerine sahip, her yıl ihracata çok ciddi katkıları olan bir topluluk bu. sen çıkıp diyorsun ki iki tane imam hatipli, koca koç'u bitirecek. maklubeyi fazla yiyince sanıyorum ki insan böyle kendini dev aynasında görüveriyor.

    dünyaca bilinen kaç firmamız var diyenler pek gezmedi sanırım, zira ben ingiliz arkadaşımın evinin mutfağında çekilen fotoğrafta arkada 'beko' yazısını gördüğümde dudağım uçuklamıştı nedense. var işte, biliniyor, çatır çatır satıyor da. (ingiltere'de pazar payı %16, toplam üretimin %51'i ihracata gidiyor)

    inşaat üzerine çalışmak kolay. koyarsın sermayeyi, alavere dalavereyle alırsın ihaleyi, çalıştırırsın işçiyi, yaparsın. uzan holding buydu, fişini çektiler. medya karteli olmaya oynayan doğan biraz kenara sıkışınca çark etti, e medya, altı boş, ne yaparsın? ama iş kurulu sanayii gücüne gelirse, ihracat gücüne gelirse, işte o biraz sıkar, öyle iki laf edip ortalığı alt üst etmeye benzemez. bu adamların kurduğu herhangi bir sanayii ekosistemini öyle iki kuruşa, çakma ihaleyle, maklubeci imam hatiplilerle kolay kolay kuramazsınız.

    özet olarak, büyük sermaye sahiplerine öyle inanılmaz ayılıp bayılmasam da, ülkemizin eski doğu bloku ülkelerindeki mafyöz hükümetlerin yolundan gidip 'bakın denetimde illa ki bir şeyler buluruz, üzeriz, akıllı olun' mesajı vermesi korkunç, ve medeni bir ülke olmayı planlayan türkiye'mize yakıştıramadığım bir hareket. en kısa zamanda ilgililerin akıllarını başlarına alacaklarını umut ediyorum.

    ekleme: off ne salaksınız ya. yok maaş alıyomuşuz, yok nemalanıyormuşuz. koç umrumda değil, sermaye sahiplerine bayılmadığımı da söyledim. koç'u savunduğumuz falan da yok, yolsuzluğu vardır çıkar eder incelenir ilk biz karşısında dururuz yine. hükümetin, kafasına göre birilerini 'karşısına alıp' bitirme tribine girmesine karşılık yazılmıştır bu entry, anladın? kiminle oyun oynadığını bil diye yazılmıştır. hüloğ.

  • sanirim herkes hoslandigi, begendigi kisilerle bulusmus ama ben bu deneyimi en yakin arkadasimla yasamistim.

    12 yasinda bi sims forumunda (bkz: simaniac com) tanismistik. bir iki seneye, artik ne konustuk, nasil yakinlastik cok hatirlamasam da, yakin arkadas olduk. internete girdigimde ilk yaptigim msn'i acip online mi diye bakmak olurdu. aramizda 4 yas vardi ama en az benim kadar cocuksuydu, muhabbetimiz cok cocuksu ve tatliydi. sanki kardesimle konusuyormus gibi hissediyordum. birlikte super kahraman oldugumuzu hayal ederdik, ayni online oyunlari oynardik, ayni animeleri izlerdik, tanistigimiz forumdaki insanlari cekistirirdik. okulda da cok yakin arkadasim vardi ama onu en az okul arkadaslarim kadar cok seviyordum, baskalariyla paylasamadigim seyleri onunla paylasiyordum.

    sonra ben liseye gectim, o universiteye gecti. ben lise 1 ve 2de cok arkadas edinemedim, diger arkadaslarim da baska liselere gitmisti. kendimi yalniz hissediyordum. o ise universitedeki bolumunden memnun degildi, cift anadal yapmaya calisiyordu, dolayisiyla cok fazla calismasi gerekiyordu. ben cok mutsuzdum, onun da mutsuz oldugunu tahmin ediyorum, cok belli etmezdi boyle seyleri. okuldan doner donmez internete giriyordum, msn'de saatlerce konusmak icin can atiyordum. okuldakilerin ergen muhabbetlerinden sonra birlikte yaptigimiz cocuksu muhabbetler bana cok iyi geliyordu.

    derken lise 3'e gectim, hala okulda kendimi yalniz hissediyordum. 6 senedir arkadastik, artik en yakin arkadasim olmustu. hep ergenken soyledigimz bir sey vardir ya "beni en iyi anlayan oydu" diye, benim icin o insandi. fakat ben ankara'da yasadigim, o istanbul'da yasadigi icin hic bulusmamistik. o senenin temmuzunda bir dugun icin ilk kez istanbul'a gittim, hemen bulusma karari aldik. birlikte benim kaldigim otelin cevresinde dolandik, ozsut'te tatli yedik. bır suru fotograf cekildik. ikimiz de biraz utangactik fakat cok eglendik. yolda annemlerle karsilastik, annem ve babamla tanisti. annem "seninle yasit gibi duruyor, dedigin kadar cocuksu ve neseliymis" dedi onun icin. o gun uzulerek ayrildik.

    dort ay sonra bir gun, sebepsiz yere okuldan kacip eve geldim. msn'e girer girmez ortak bir tanidigimiz bana bir link atti. linki actim. linkte arkadasimin okula giderken trafik kazasi gecirdigi, kamyonun altinda ezildigi ve hayatini kaybettigi yaziyordu.

    o gun hem hafizama kazinmis, hem de surekli agladigim icin biraz bulanik. annemin "keske o gun sizinle karsilasmasaymisim, o kizla tanismasaymisim" diyerek benimle birlikte agladigini, abimin beni alip ozsut'e goturdugunu, orda birlikteyken yedigimiz tatlidan yedigimi hatirliyorum.

    uzerinden 5 sene gecti, onun vefat ettigi yastan 1 yas buyugum. hala arada onu animsatan bir sey oldugunda aglayabiliyorum. fakat bunun disinda onu dusundugumde hep gulumserken buluyorum kendimi. oldugune uzulmektense onu tanimis oldugum icin, bana kattigi seyler icin mutlu oluyorum.

    en cok da o olmeden once bir kez olsun gorusmus oldugumuz icin mutluyum. o gun utanip haber vermesem, o da uc saat otobuse binip yanima gelmese bir zamanlar en yakin arkadasim olan insani hic gormemis olacaktim. ve hayatimin o donemiyle ilgili bir seyler hep eksik kalacakti.

  • timsah avina gizlice yaklasiyor. geyigin hayatta kalmasi icin dikkatli olmasi gerek(gerilimli fon muzigi) ceylan bu kez kurtuldu.

    - timsah bugun evine yemek goturemeyecek.

    - yeni dogan yavru annesiyle birlikte suruye alisma egzersizleri yapiyor.*