hesabın var mı? giriş yap

  • hep gülesim geliyor lan... böyle o normal hallerini, o kayseri pastırması-erzincan tulumu-cağ kebabı-misis ayranı-adana şalgamı tadındaki konuşmalarını duyduğum "anneminen babamın" arkadaşlarımla tanışırken kibarlaşmasını, adeta bakingım sarayından yıllık izne çıkmış iki asilzade moduna geçmelerini gördükçe hep gülesim geliyor. aslında bu tavır, sanırım biraz evlada duyulan sevginin, biraz da tanışılan çocuğun ailesine "anne babası da çok kibar insanlar" şeklinde bir mesaj gönderme kaygısının sonucu. bir açıdan şaşırmamak gerek belki de: sonuçta yeni tanışılan insanlarla, hepimiz böyle bir "resmi" eda ile konuşuyoruz. mamafih, anne-babada bu "resmi" eda daha bi' komik duruyor gibi. yakından bakalım:

    aile içi yaşamdan gündelik bir kesit:

    - anne halı saha maçına gidecem, formam nerde?

    - cehennemin dibinde... yeteri bilirseniz yeterin galan. her işe ben koşuyorum, usandım be...

    - baba bende bozuk yok ya...para verir misin maç için?

    - anne hizmetçi, baba uşak.. yiyin pezevenkler yiyin...

    ***

    anne babanın arkadaşla tanışma seramonisinden bir kesit:

    - anne bakın bu enver...

    - merhaba enver, nasılsın canım? annenler nasıl? bizim canip hep bahsederdi senden, tanışmak bugüne kısmetmiş... ne içersin enverciğim? pastayla çay güzel olur diye düşündüm ama?

    - baba, enver'ler de beşiktaşlı ailece...

    - ooo demek öyle enver'ciğim? muazzam bir duygu olsa gerek...

    ***

    tamam, bu "muazzam bir duygu olsa gerek" kısmını salladım... ama anlayın işte, bunun gibi böyle gündelik hayatta size söylendiğine pek şahit olmadığınız kibarlık şahikası şeyler... ne bileyim lan, bana komik geliyor valla...

  • ristretto ile değil cortissimo ile yapılan, espresso bazlı, sütlü, kahve tarifidir. ortalama bir barista, capuccino ve latte gibi köpük ve kremanın baskın olduğu ürünlerde espresso kalitesini maskeleyebilir. "otomatik, standart çekimi yap, sütü 85-100 derece arasında (ikisine de gider) köpükleyip dök, müşteriye daya gitsin. zaten insanlar art fotoğrafı çekmek için içiyorlar kahveyi." düsturuyla durumu çok kolay kurtarabilirsiniz. flat white da o açıdan, lattenin az köpüklü hali şeklinde sunulabilir, starbucks ezgi'leri ve tayanç'ları anlamayacaktır.

    flat white, cortado gibi düşük tekstürlü bir ürün olduğu ve teoride sütün ve kahvenin tadlarının iyi şekilde ayrıştırılmış şekilde sunulması gerektiği için, en iyi espresso ile yapılmalı. tek silo, tek kalibrasyon ve tek değirmen ile kotaramazsınız. bu iki ürün için özel bir blend ve değirmen kullanmanız gerekir, ki bu konfigürasyondan çok iyi americano'lar da çıkar. daha yüksek derecelerde kavrulmuş, iyi dinlenmiş, asiditenin dengeli, tadın güçlü olduğu blendler kullanılmalı, specialty ya da fine sayılabilecek derecelerde öğütülmeli ve ekstraksiyon, yine dengeli olmalı. over olursa, aromayı kremaya kaçırırsınız; under olursa, aromayı hiç veremezsiniz. tıpkı kremasında olduğu gibi espressosunda da 'yeteri kadar' köpük olmalı. az miktarda, micro-foam köpük oluşturacak şekilde ısıtılan ve çekilen sütten yapılan krema, latte'de olduğu gibi ortadan, yavaşça dökülmeli. geniş ve derinliği az fincanlar tercih edilirse iyi olur, böylece espresso ve krema tam olarak kaynaştırılmadan, espresso'nun yeniden fincanın altında kendine yer bulacağı şekilde dökülme yapılmış olur. flat white'a art yapılmasında sakınca yoktur zira ideal şekilde hazırlanan espresso ve krema art'a elverişlidir, ürünün kalitesi için bir gösterge olabilir.

  • yöresel metotlar deneyen bi' psikolog, başarılı olma ihtimali yüksek. yenilikçi. evet.

  • ''neden hayatında biri yok diye soranlara:
    hani bazen durakta belli bir otobüsü beklersiniz ya;
    on dakika, on beş dakika, yirmi dakika beklersiniz gelmez.
    bu arada başka alternatifler de geçer ama binmezsiniz.
    ne de olsa “beklemişsinizdir o kadar”, boşa gitsin istemezsiniz.
    sormayın artık bana!
    herhangi biriyle değil, beklediğime “değecek” olanla devam etmeliyim bu yola!..
    durakta yaşlanmak olsa da işin ucunda..'' *

    siz yine de beklemeyin.

  • bir kaç yıl önce(2018 veya 2019 hatırlayamadım tam) , gecici olarak istanbul anadolu yakasında bir benzlikte pompacılık yapıyordum. biraz mental açıdan kötü dönemlerimdi. neyse

    bir gün ümit bey geldi.kibar bir şekilde hal hatır sorup, istediği miktarı söyleyip markete yöneldi. açık kahve(veya koyu lacivert ) rengiydi sanırım, bir bmw ile gelmişti. verdim benzinini, beklemeye koyuldum.

    hava buz gibi. ellerim donmuş. ümit bey karşıdan geliyor. elinde, starbucks makinesinden alınmış koca boy kahve. yüzünde bir gülümse ile bana uzattı ve "afiyet olsun" dedi..

    uzun zamandır düşünürüm. o kahveyi benim için mi almıştın ümit bey, yoksa tadını beğenmeyip de, çöpe gitmesin bari deyip mi verdin bana :)))))

    her durumda da klass bir insan. o an beni çok mutlu etmişti.işi rast gitsin...kahve + mütevazililiği

    not : o makineyi her gün görür, bazen canım ceker ama kazandığım paraya göre lüks kaldığından almazdım hiç. sizin sayenizde ilk kez o gün içmiş bulundum :)

    edit : ümit bey twitterda bir yazarımıza cevap vermiş entry e dair : "bunun redbull, kola, dondurma, bisküvi versiyonlarını da duyabilirsiniz. insanların enerjisi ve iletişimleriyle alakalı biraz anlık gelişen rutin refleksime dönüştü sanırım"

    edit : sene eklendi.

    edit: tamam arkadaşlar. en güçlü ihtimaller. 1.bana aldı 2.aslında kendine aldı ama beni görünce içinden bana vermek geldi o an. :) ya önemli değil. o an çok mutlu olmuştum.

  • "canım kızım seni çok seviyorum ve çok özledim"

    gözlerim dolu dolu aradım. ben de onu sevdiğimi ve özlediğimi söyleyecektim
    - alo demek beni özledin annecim
    - yok ya mesaj atabiliyom mu diye denemiştim. geldi mi