• anne her seferinde feryat ederek ağladığı için nefret edilen eylemdir. ama yalnız gidilir ve baba ile iki çift laf edilirse durum değişir. çünkü mezardaki babadan daha iyi bir dinleyici yoktur.
  • bir insana yoğurdun kara, güneşin batıdan doğduğunu, erkeklerin doğum sancısını anladıklarını ve kavradıklarını hatta tanrı nın olmadığını ikna eder ve inandırabilirsiniz lakin anne babasının öldüğüne inandıramazsınız zira anılarında her daim yeterli özen ve kıymeti zamanında vermemesinin ve göstermemesinin pişmanlığından dolayı sürekli hatırladığından öldüklerini fark edemez taki mezar başına gidip ellerini dua için açtığı zaman idrak eder, düşünün ki mezarlık yolunu tuttuğunda bile bir tarafı hala idrak edemez ve kabul edemez
  • yıllardır yapamadığım şeydir..gizli gizli köye gidemediğimden yalnız da yapamıyorum diye avutuyorum kendimi..bu sene bayrama da gitmedim. bayrama da gitmedim ya..ablam annemi de almıış gitmişler..halbuki ben babama kızgınım, öldüğünde ne yapmamı istediğini söylemediği için, ne yapmamı istediğini söyleseydi anlayamayacaktım, o kadar küçükken bırakıp gittiği için...bazen kızgınlığım kırgınlığa dönüşür, ama özlemek istemem..göremeyeceği birini özlemek yorar çünkü insanı, yaşlandırır...
    yaşlanıyorum tabi bende, biri demiş inanamaz diye anne-babanın ölümüne insan diye..doğru gibi, terkedilmiş hissetmişim uzun yıllar, biri ölmek zorunda olduğu için öldüğü için değil öfkem, yalnız başına büyümeye çalıştığım içinmiş...insan küçüklükten bencil oluyor demekki...
hesabın var mı? giriş yap