bazı sesler

• ilk gösterimi 21 eylül'de ikincikatta gerçekleşmiş bir tiyatro 0.2 oyunu. grup oyunu "var olan düzendeki bağımlılıklarımızla bir yüzleşme." olarak tanımlıyor.
  başta ushan çakır olmak üzere tüm oyuncuların performansı göz doldurucu. izlenmesi gereken cesur bir oyun. gösterimler devam edecek..
• 1994'te yazdığı bu oyunla john whiting ödülü'nü alan joe penhall, 2000 yılında metni sinemaya uyarlamıştır. filmde ray'i daniel craig, laura'yı kelly macdonald oynamış.
  
  tiyatro 0.2 nin oyununda ise oyunculuklar doğal ve güzeldi. özellikle ünal yeter ve ushan çakır ikili sahnelerde döktürdüler.
  
  --- spoiler ---
  
  oyunun sonunda güzel bir menemen pişiyor. bunu okuyup da oyuna henüz gitmeyenler varsa yanlarına ekmek, çatal falan alıp gitsinler.^*
  
  --- spoiler ---
• oyuncularının inanılmaz doğal, aşmış oyunculuklarıyla 2 saat boyunca sizi olduğunuz yere çivilediği, tiyatronun nasıl bir büyü olduğunu gösteren mükemmel oyun.
• (bkz: tiyatro 0.2)
• 0.2'nin izlediğim ilk oyunu oldu. metindeki gerilim ve enerji çok güzel yansıtılmış. güçlü ve keyifle izlenen bir iş çıkarmışlar.
  sözlerden arta kalan, sözlerin ardında kalan şeyler emek emek işlenmiş, capcanlı sunulmuş. bir tiyatro metnini okumakla bir tiyatro oyununu izlemek arasındaki farkı hiçe yakın dekorla hissettirmişler, ekibinin ellerine sağlık.
  
  yazan: joe penhall
  yöneten: sami berat marçalı
  oyuncular: ushan çakır, tarkan çeper, ünal yeter, deniz karaoğlu, gülce oral
  
  oyun, mekanı itibariyle oldukça yakından izleniyor. bazı ayrıntılar bazen izleyicinin dikkatini fazlaca dağıtabiliyor. bunun sebebi sahne ile seyirci arasındaki mesafenin maksimum 1 metre olmasından mıdır, bilemedim.
  --- spoiler ---
  
  abi kardeş diyaloğu esnasında, tüm malzemeleri özenle doğranıp elektrikli ocakta pişen menemeni izledik bi süre. bir de kardeşin hastaneden arkadaşının bi acayip yırtık hatta yok hale gelmiş pantolonundan fırtan bacaklarını. fazlaydı sanki.
  
  --- spoiler ---