• kalp ağrısı, mide bulantısı, çıkmaz sokağa girme duygusu, tatilin başlamadan sona ermesi, iki kalın kitap ezberleme zorunluluğu, kitapların sana senin kitaplara bakman, iki proje yazma zorunluluğu, projelern sana bakması ve senin projelere bakman, uyku uyuyamamak, vicdan azabı çekmek... "asla ama asla okulu bitiremiicem, ömrü billah burda kalıcam, yeni gelenler bana bakıp yazık diicekler" korkusu..
  • beni hep çalışmadım deyip geçenler yaktı. çalışmadan da geçiliyor sandim, inandim onlara ve hep kaldım. onlarsa hep geçtiler. meger calisiyorlarmiş tipta kimseye guvenmeyeceksin.
  • -hep girdin, hep kaldın. olsun. gene gir, gene kal. daha iyi kal.
    manyak ol.

    edit: okul bitti hem de dört senede. sonuç: birkac ay sonra tatil icin geldiğin baba evinde geçmiş entryleri okuyarak, burç yorumu dinliyorsun. butunlemeye kalın. hatta bütünleşmeye kalın. son olarak; jüpiter sistemdeki en geniş gezegenmiş fakat bu sistemde en geniş ben değilim arkaaşlar. :( dayanamıyorum.
  • büt yani bütünleme dedigimiz şey final sınavlarının yeniden yapılması olup, büte kalmak üniversite gençliginin pek hoşlanmadıgı durumlardan biridir.zira genelde nefret ettiğiniz, çalışırken içinize sıkıntı veren tüm o dersleri tekrar çalışmanız ve tüm tatilinizi piç etmeniz gerekmektedir. bide büte bırakmak gibi bişey var, kimi inek ögrencilerin not yükseltmek için yaptıklarını duyuyoruz.. onlaradan nefret ediyoruz evet.. öyle..
  • https://www.facebook.com/…1816667686&type=2&theater

    kaç kere çömeldik kaldık be o panoların önünde...

    --- spoiler ---

    sende solda da yok ama
    --- spoiler ---
  • finallere inanmıyorum ama bir bütünleme var felsefesinin temel ta$ı, olmazsa olmazıdır.
  • çok sevdiğimdir. hı ayrıca fd aldığım dersi ff yapmak da çok sevdiğim bir şeydir. bayılırım.
  • kötü hissetiren sınav. 2 dönemde de aynı şeyi yaşadım bazı arkadaşlarla konuşuyorum bu sefer ki notlar fena kesin büte kalcam diyor iyi diyorum beraber gireriz negzel diyorum. sonra dönem bitiyo ben büte kalmış oluyorum kesin büte kaldım yeaa diyenler ortada yok. onlar geçmiş. ben kalmışım. iki kere yaşadım bunu. böyle kendimi yalnız kalmış aldatılmış hissediyorum. bu nası bi his biliyomusunuz.

    küçükken iki arkadaşım vardı üçümüz arasında her zaman rekabet olurdu her türlü oyunda yarışılabilinecek her türlü şeyde. ama bu rekabet tadında bi rekabetti öyle aşırıya kaçmıyorduk. bi gün çok şanslı olduğum bi gün onları her türlü oyunda mağlup etmeyi başardım. ama ne oynasak ne yapsak kazanıyorum ve o her şeyi kazanmanın sarhoşluğuyla onları fena halde sinirlendiriyorum ne deseler hangi oyunu seçseler ezerim sizi diyorum eziyorum da. artık benden nefret etmeye başlamışlardı en sonunda koşu yarışı yapalım dediler tamam dedim çok kolay olacak. başladığımız yerden itibaren var gücümle depar attım. koştum koştum. fakat ben onlardan uzaklaştıkça sokak sesizleşiyordu. en son yavaşlayıp durduğumda etrafta ne ses ne de birileri vardı. ercan kaan dedim hiçbir yerden ses çıkmadı bağardım yine ses çıkmadı. yalnızdım ve sokak ıssızdı.
    bütlerde de o zaman hissettiklerim aklıma geliyor öyle hissediyorum.
  • ünv.de üçüncü senem üç senedir sektirmiyorum. intiharın eşiğindeyim. bu sene çok ucundan kaldım ama bildiğin "ölüyorum anlasana" diye geziniyorum. bir de facebook'da "deniz çok güzel gelsene!!" diye paylaşım yapan insanlar var. iyice bihter ziyagile bağladım.

    "onlar sınıfı geçmenin rahatlığıyla gezip tozarken, onların mutluluğundan ölüyorum."
  • 68 gereken sınavdan 66 alarak kalınca evlat acısı gibi koyan durum. hayır biliyorum çok iyi de geçmedi sınav. insan bari 60 falan verir. 66 verip neden dalga geçiyorsun.
hesabın var mı? giriş yap