duman (müzik grubu)

• son albümlerini ilk dinleyişte eski albümlerinin çok daha güzel olduğunu düşünüyorsunuz ancak birkaç kere dinledikten sonra paranoya isimli şarkılarını bile sevmeye başlıyorsunuz ne hikmetse.
• ilk albümlerinden sonra "acaba başarılarını sürdürebilecekler mi yoksa kendilerini ünlü olmaya kaptırıp saçmalayacaklar mı" endişesi taşıdığım ama son albümleri duman 1 ve 2'yi dinledikten sonra tüm endişelerimi gidermiş, duruşları, müzikleriyle gittikçe daha da harika olan grup.
  
  yeni albümde yaptıkları her hareket çok başarılı olmuş.
  
  - "biz artık ünlüyüz, hit parça yapmalıyız" gibi bir takıntıya girmeyip gruptaki herkesin parçalarını kesmeden çıkartmadan albüme almışlar (çok da harika olmuş). [buna rağmen şarkıların hepsi de süper.] güzel bir müzikal zenginlik, denge gelmiş. (mesela hayvan,senin marşın, sevdim desem şarkılarının sözleri müzikleri ne harika..)
  
  - albümü stüdyo 18'de değil irlanda'da kaydetmeleri albümün ses kalitesini çok olumlu etkilemiş. kaan'ın vokali biraz daha geriye çekilmiş, enstrümanlar daha eşit duyuluyorlar. (yanlarında bizim stüdyolardan bir ses teknisyenini de götürüp orada ne olup bittiğini görmesine vesile olsalarmış daha da süper olabilirmiş)
  
  - cengiz baysal'ın gruba dahil olması da kaliteyi çok olumlu etkilemiş. davullarda o olmasaydı şarkılar bu kadar güzel olamazdı bence. (mesela iyi de bana ne şarkısındaki atak ne harikadır..)
• eski duman yeni duman yoktur; gördüğüm kadarıyla duman hala aynı duman. ne yapmışlar ki son albümlerinde? hani nasıl bir değişiklik ki eskiciler yeniciler çıkmış? kafa aynı kafa, anlayış aynı anlayış, müzik aynı müzik... iki farklı akor bastılar diye herifleri radikalci yaptık anasını satayım. yaptıkları müziği yerdiğimden ya da beğenmediğimden söylemiyorum ama ortada kavga edecek kadar bir değişiklik yok. ya da biz hiç değişiklik görmedik... ya söylemeden edemiycem ama hande yener bile daha çok değiştirdi müziğini. yapmayalım lütfen.
  
  nottingham hill: bu arada paranoya ne tatlı şarkı yahu! bu entryde de birileri var...
• çığlık atan dişi hayranlarını kınamalarını istediğim grup.
  zira kuruçeşme arena'daki konserde, kaan bir an sahne önüne inince, kızlar öyle bir coştu ki şaştık kaldık.
  ayrıca da niye?
  n'oluyor çığlık atınca canlarım benim?
  konu dağılmasın.
  duman'ı seviyoruz, dinleyiciyle iletişimleri, şarkıları kadar şahane. ancak çığlık atan böyle tuhaf hayranlarının olmadığı konserler istiyoruz. bi' elensinler istiyoruz bu insanlar.
  biz de edebimizle, ağzımızın tadıyla müzik dinleyelim, değil mi ama?
  lütfen.
• kuruçeşme^*de her şarkıyla çığlık atan 20 yaş altı ergenlerden ve eski eski diye bağıran 25 yaş üstü sıkılmış hayranlardan oluşan bir kitleye konser verdiler.
  15 yaşındaki kuzenimin değerlendirmesine göre ortam ve seyirci kötüydü, durgundu;
  bostancı^* konserleri çok daha kopukmuş.
  bense nerdeyse yarı yaşımdaki gençlerin arasında duman dinlemekten zevk aldım mı?
  hayır, almadım. ortam, yaş ortalaması, vs. değil buna sebep. duman da, greenday gibi, nirvana gibi, sex pistols gibi nostaljik bir durum olmuş benim için. haliyle o nostaljiyi yaşatacak, o günleri hatırlatacak şarkılarını çalmadıkça, etrafımda o günlerden, o anlardan arkadaşlar olmadıkça bana birşey ifade edemiyorlar. 27 haziran gecesi de eski adına 3-4 şarkı çaldılar sadece. son iki albümlerini hatmetmemişler için pek anlamlı bir konser değildi kısacası.
  suç dumanın mı?
  hayır, değil. başka denizlere doğru yol almasına rağmen inatla nostalji yapmaya çalışan bünyelerin. ama sanırım duman elemanları da bazen mojoda 15-20 kişiye çaldıkları günleri arıyorlardır.
  35 yaşındaki adamlar 15-20 yaşındaki kızlarla.. nereye kadar..
• rock n coke un gelmiş geçmiş en kötü gürültüsünü, pardon performansını sunumuş müzik üretmek üzere bir araya gelmiş topluluk.
• rock n coke 2009 da hakkinda atip tutulanlara harika bir eglence zinciriyle cevap veren gruptur. boykotlara, haksizca arkasindan yapilan kotulemelere dil cikartmis, tukurmustur. turkiye deki sayili kaliteli gruptan biri oldugunu kanitlamistir. ama kanitlamaya ihtiyac duyarak mi yapmistir bunu hayir. en sonda da falan filan diyerek en güzelin ayrılmıştır.
• canlı performansları rezalet olan grup. rock n coke'daki performanslarını kısaca şöyle özetlemek mümkün: gürültü ve birtakım böğürtüler. kaan denilen solistlerine içten bir iki sözüm var: lütfen doğaçlama yapmaya çalışma, beceremiyorsun. sahneyi dolduramıyorsun, neanderthal birtakım hareketler içindesin, daha cooool bir sahne duruşu durumu kurtarabilir. bir de rock star dediğin adam sahnede sürekli donunu toplamaz kaancım. tamam vücut yapmışsın, iç çamaşırı giymemişsin adonis aşkına, kabulümüzdür. ama o şort düşeyazdığı her anda mahallede top oynayan 5 yaşındaki çocuklar gibi iki elinle don toplama hareketi yapmayacaksın. rockstarsan bırak düşsün. düşmesini göze alamıyorsan da adonisini sevgiline sakla. rock sahne duruşunda don toplama hareketi görmedim ben dünyanın hiçbir yerinde. millet donunu özellikle indiriyor da seyirciye nanik yapıyor, rock ruhu böyle bir şey. sevgilerimle.
• 2009'daki en iyi konserini rock'n coke'ta vermiştir şu anlık, ikinci sırada bostancı konseri var.
• rock’n coke 2009’da harika performans gostermis, guzide grup. genellikle birbirini tekrarlayan, surprizlerden uzak bir set list ile sahne alan duman, bu sefer oldukca degisik bir set list ile karsimiza cikti. bir sonraki sarki ne olur, tahmin etmek zordu. hatta festival komitesi mi hazirladi acaba diye dusunduk. yazili setlist ile cikip, arka arkaya sarkilari araliksiz calinca zamanindan once listeyi tamamlayip sahneden cikmaya davrandilar ama hemen sonra donup “daha yirmi dakikamiz varmis arkadaslar. ohooooooo! bitti falan sandik yani” deyip son uc parcayi caldilar.
  set list soyleydi;
  dibine kadar, senden daha guzel, bu aksam, sor bana pisman miyim, paranoya, iyi de bana ne, bu ask beni yorar, belki alisman lazim, son pismanlik, her sey yak (arasinda billie jean), seni kendime sakladim, helal olsun, koprualti
  
  herseyi yak sarkisi arasina yerlestirilmis mini michael jackson tribute’u guzel bir surpriz oldu. hatta herseyi yaki festivalde sirf bu tribute icin soylemis olabilirler gibi geldi.
  billie jean is not my lover
  she's just a girl who claims that i am the one
  but the kid is not my son
  she says i am the one, but the kid is not my son
  
  ingilizce parcalar calarken tamamiyle farkli bir gruba donusuyorlar. umariz gonullerinden gectigi gibi ingilizce albumlerini de bir an once cikarirlar da bu guzel ve ozel yonlerini mad madame yillarindan sonra tekrar yasama sansimiz olur.
  
  koprualti’nin sonuna dogru yapilan klasik konusmada bu sefer “cok guzel bir aksam gecirdik arkadaslar. hepinize cok cok tesekkur ediyoruz.ozellikle bugun gercekten cok cok baba gruplar caliyor. jane’s addiction caldi, nine inch nails calacak. gercekten onlarla beraber ayni festivalde olmak gurur verici bir sey. cok cok tesekkurler, hepinizi cok seviyoruz.” dediler. kendilerinin de baba grup oldugunu artik kabul etsinler.
  
  bu arada yeni sarkilar eskiler kadar guzel, hatta daha guzel. “olgunluk donemi eserleri” denir ya, o kategorideler iste. yeni sarkilara daha az eslik ediliyor olmasinin tek sebebi aliskanlik. senden daha guzel ve dibine kadar’a seyircinin tepkisinden anladigimiz kadariyla yeni sarkilara da alisilmaya baslandi, hatta daha dogrusu alisildi bile. bir de “iyi de bana ne” yerine “rezil” daha iyi olurdu ama herhalde bu sarkiyi soylememeleri istendigi icin soylemediler.
  
  ayrica alacati babylon'daki 11 temmuz 2009 duman konseri her sene oldugu gibi bu sene de cok iyiydi. onlari istanbul babylon'da da gorsek ne guzel olur.