efe demir

• mobbinge uğradığı iddia edilen kişi.
  
  sonuçları sizi üzen davranışları doğru ya da yanlış olarak değerlendirmek bencilce bir yaklaşım.
  
  geçen sene üniversiteden bir sosyolog muydu neydi bir öğretim görevlisi mobbing konusunda bize gelmişti. yarım saat sürmesi planlanan konferans 2 saati geçmişti. konferans sonunda mobbinge uğradığı iddia eden hemen herkes yaşadıklarının mobbing olmadığına ikna olmuştu. ikna olmayan birkaç kişi de dava açmaktan vazgeçmişti. mobbing yapıldığını kanıtlamak için en az 6 ay daha mobbinge katlanmak gerekiyor ve ayrıntılı bir şekilde delil toplamalısınız. yetiyor mu? nadiren.
• kurumsallarda çalışan yazılım emekçilerine “kral çıplak” deme cesaretini veren kardeşimiz.
  
  https://haber.sol.org.tr/…al-ciplak-dedirtti-369148
  
  ayrıca, efe de arkadaşları da marx'ın silezya'lı işçilere yakıştırdığı cesaretli, basiretli ve sabrılı olma sıfatlarını çoktan hak ettiler.
  
  https://haber.sol.org.tr/…krigi-ve-efe-demir-369173
• maddi durumu aileden iyi olan kendini de geliştirmiş birisi asla bir beyaz yaka iş için intihar etmez hele ki yazdıklarından anlaşılacağı üzere sevdiği bir eşi varken, adam gider kendi işini kurar ya da başka şirkete ya da sektöre gider ama intihar etmez. bence bunun altında başka sebepler var ama henüz bilmiyoruz ya da arkadaş gerçekten psikolojik bir sorun olabilecek şekilde işini çok ciddiye alan birisi, bilemiyoruz.
• yazdıklarından güzel bir insan olduğunu anlıyor ve yakınlarına sabır diliyorum.
  yaşamını yitirmiş bir kişi ve işin en kötü tarafı burada hafiyelik oynayanlar. aynen dış güçler var arkasında.
• ailesine sabır diliyorum her şeyden önce.
  
  yazdığı maile istinaden muazzam bir bunalımla canınına kıydığı çok açık. elbette tek derdi mobbing değildir ama kararına etkisi büyük olduğu belli.
  
  şimdi düz mantıkla insanlar soruyor kalifiye elemansın, e durumun da iyiymiş öyleyse neden? belki sistemin bir çarkı olmayı yediremedi, belki tertemiz kalbiyle söylenen her şeye inanıp, sonrasında kandırıldığını farkedip kaldıramadı, belki deprem ve sonrası yaşananları eli kolu bağlı izlemek onu kahretti. belki hakikaten bir şeyleri değiştirmek adına, bazılarının hayatına dokunmak adına kendini kurban seçti. belki hepsi belki hiçbiri. ama sonuç olarak pes etti. mekanı cennet olsun. herhangi birimiz onun yerinde olabilirdik. delirmenin eşiğinde yaşamaya hala alışamamış olmamız şaşırtıcı. neyse.
  
  çok benzer bir maili belki bir farkındalık yaratabilirim umuduyla istifa ederken çalıştığım bankanın genel müdürüne atmıştım. cevap filan da beklemiyordum ama adam üşenmemiş özel mailimi bulmuş ve yazıklarımın istifayı kaldıramadığım için (!) duygusal davranarak yazıldığını, anlamsız olduğunu ve zaten hiçbirinin kanıtlanamayacağını anlatan upuzun bir mail atmıştı. istediği herhangi birini kanıtlayabileceğim cevabını ise yanıtsız bırakmıştı. keşke koşa koşa bana kanıtlayamazsın diye dikleneceğine lan acaba diyerek kendi araştırsaydı. ama bu yozlaşmanın önüne geçmek olur o zaman da sistem çöker. ne gerek var?
  
  o çok değerli para makinesi sisteminiz can yakıyor, can alıyor. keşke gencecik pırıl pırıl insanların hayallerini, umutlarını, huzurunu, canlarını çalacağınıza biraz kulak verseniz. insanlar biraz olsun yaşayabilse keşke.
  
  çok yorgunum.
• düzgün çalışma etiği olan bi gencimizi kaybettik, çok yazık bu çocuklara…
• ne kadar sağlıklı bir bakış açısı olursa olsun, günlerce, sabaha kadar çalışan bir insanın psikolojisi bozulur arkadaşlar. uyku çok önemli bir şeydir.
  uykunun önemini burdaki sağlıkçı arkadaşlarım anlatırlar zaten.
  
  ben, altında çalışan, depremzede olan insanlara baskı hissettirmemek adına kendisinin üstlendiği bazı işler olduğunu da hissettim mektubunu okuyunca.
  
  bu noktaya gelecek denli baskı yapılmamalıydı.
  
  çok yazık olmuş, çok üzüldüm.
• bu arkadaş, ne yazık ki intihar eden ne ilk ne de son kişi olacak.
  
  en azından intiharı haber olabildi. son bir senede intihar eden ve intiharları haber yapılmayan o kadar çok bankacı var ki…
  
  bu arkadaşların ölümleri ortaya çıksa ve haberleştirilse keşke.
  
  intihar etme aşamasındaki bankacılar kurtarılsa…
• yazdığı son mektubu /maili okuduğumda başka bir
  dünyada acılarımı hatırladım; canına kıyma potansiyeli asla olmayan ama 1 sene boyunca sistematik mobbing sebebiyle bir sinir krizinde canım kaldı onu vereyim dediğim anı hatırladım. o ana kadar türlü zorluk atlatmıştım ama öyle bir sıkıntım vardı ki anlamıyorlar daha da arttırıyorlardı. bunu da işten ayrılmam için değil “her iş acil” olduğu için farketmeden yapıyorlardı. ama burası önemliydi her iş acildi..
  
  şunu demek istiyorum aslında; iş yerim haricinde mutluydum. iş yerimi de çalıştığım insanları da seviyordum ama işi yönetme şekilleri, ücret politikasını, iş yaptırma şekillerini sevmiyordum. pandemi sonrası düzensiz mesai saatlerine dönüşmüştü çünkü evden çalışıyorsun ve bilgisayarın yanında! #bigbrotheriswatchingyou
  
  bu arkadaşa o anlık bir kriz geçirttiklerine eminim.
  hatta bu bankanın, pandemi dönemi hayatını kaybeden çalışanlarının hedeflerini de diğer çalışanlara yıktığını hemen deprem sonrası duymuştuk. vicdanszlık demiştik..
  
  empati kurmadan duramıyorsunuz düşündükçe ki buraya kadar hep empatiydi.
  
  huzur içinde uyusun diyeceğim ama uğruna öldüğü düzen hala bu hayatta, sen diğer tarafta.. eğer sebebin gerçekten buysa çok yazık oldu sana.
  maili paylaşanlara da dava açılacağı mevzusu dönüyor twitterda.. sıçtık, üstüne de ışıklı levha ile görmeyenler için bok yazıyoruz demişler.
  o maili yazan bir kalem, zaten kalitesini gösteriyor.
  çok üzgünüm bu kayıp için.
• (bkz: #150458521)