• selam. ben en sevdiği mevsim kış olan insan. 2001 senesinde dam boyu karda elektriksiz susuz bir hafta mahsur kaldım. 2002'de de öyle. sonra küresel ısınma tabi, geçti gitti. buzda kaydım bileğimi burktum iki hafta yattım, evim bayır tepesindeydi her kış buz tutardı okul tatil olmazdı kaya kaya inerdim her sabah filan. sonra istanbul'da geçen sene iki gıdım kar yüzünden beşiktaş'ta arabalar çalışmadı mahsur kaldım. mecidiyeköy'e kadar yürüdüm ayakkabılarım su çekti bir hafta hasta yattım zor işedim. bütün bunlara rağmen kışı karı buzu yağmuru ve rüzgarı seviyorum. insana yaşadığını hissettiriyor çünkü. dinçleştiriyor kesinlikle.
  • benim.kış mevsimi yeryüzündeki en özel olaydır.eve erken gidilir ve dolayısıyla evde daha çok vakit geçirilir.dışarda havanın soğuk olduğunu cama sigara içmeye çıkınca anlarsın ve üşüyen kollarını tekrar içeri soktuğunda içini harkulade bir his kaplar.peluş ya da kırlent ya da ince battaniyen her daim koltuğun sırt kısmındadır ve güven verir insana.daha çok uyursun ve daha az ses gelir dışardan,sokaklardan.cep telefonu,sigara,anahtarlar vb. bi sürü gereksiz detayı elinde taşımak zorunda olmazssın,paltonun ceplerine hapsedersin.perdeni hafif aralayıp dışarıyı seyretmek enfestir geceleri... ''kışlık gece hırkan'' vardır, giyilmesi ve yatana kadar üzerinden çıkarılmaması başlı başına olaydır.bunların hepsi huzurludur ki kar yağmasından bahsetmedim bile daha..
  • benim.
    terlemek yok, kapının önünde beyin s.ken çocuk anırması yok. özledim yemin ederim.
  • kuzey kani tasir. icinde bir viking yatiyordur. ben gibi. aynı zamanda şarabı sever. o delicesine yağan karı sever. o karın altında sevdiğiyle el ele tutuşmayın hayaliyle yaşar.
  • evde içi yünlü pijamaları, annesinin ördüğü beyaz hırkası ve tavşanlı terlikleriyle elinde içi sıcacık bol meyveli kış çayıyla dolu sarı kupası, pencereden bembeyaz dünyayı seyretmenin zevkine varabilmiş insandır. kitap okumak bile başka eğlencelidir kışın. yaz sizi dışarı çağırır, kalabalıklara karıştırır, yorar. ama kışın kendinize kalırsınız. her yer, her şey yeniden dirilmek için ölür kışın, kış bir arınıştır.
  • metrobüste 150 kişi ile seyahat ederken, amcaların teyzelerin kimyasal atık gibi kokan koltuk altı kokusuna tahammül etmek istemeyen insandır.

    normalde koyu renk kıyafet giymeyi seven fakat yazın sıcağında terden her tarafı sırılsıklam tshirt sevmeyen insandır.

    sevdiceğine doya doya sarılamamaktır, çünkü biraz önce indiği otobüsün kliması bozuk olduğundan otobüsün içi 48 derece olmuş ve kişi terden sucuk gibi olmuştur.

    yazın tatil dolayısıyla ayrılıklar mevsimidir, sevdiğin insanları bazen 1-2-3 ay boyunca göremezsin.
  • aslında sıcağı seven insandır, fakat sıcak heryerde kol gezerken değersizken değil buz gibi havada zor bulunurken, kıymetliyken sevendir.
  • yağmuru, soğuğu seven insandır.üşüdüğunde içini ısıtan bir kahve içmeyi, yazın serinlemek için içilen herhangi bir şeyden daha çok sever.ona göre üşüyüp ısınmak, terleyip serinlemekten daha caziptir.ayrıca hüznü de sever bu adam.hayatına rüzgarın ve yağmurun fon oluşturmasından hoşlanır.
  • yaz mevsiminde sürekli terliyor ve içtiği sigaradan dahi tat alamıyorsa, az biraz kilosu varsa, tatile gidecek parası yoksa, klima yerine 90 model bir vantilatörle idare etmek durumunda kalıyorsa, toplu taşıma da nefes alamıyor, gece gündüz kalabalık yüzünden dışarı çıkası gelmiyorsa o da bizdendir, kardeştir.
  • vıcık vıcık yapış yapış terlemektense, biraz üşümeyi ve dipdiri kalmayı tercih eden insandır.

    ayrıca üşürsen üstüne bişeyler giyersin, ısınırsın. terleyince, sıcaktan delirecek kıvama geldiğinde ne yapacaksın? ben derimi tırnaklarımla yarıp yırtıp açıyorum mesela organlarıma üfleyebilmek için... ne hoş dimi?
    üşümenin çaresi var, yanmanın yok.
hesabın var mı? giriş yap