tam e guilass

• çoğunuzu olduğu gibi beni de vuran sahnesi müzeci yaşlı adamın arabaya bindiği sahne oldu. galiba intihar etmek istesek ve bedii beyin yerinde olsak duymak istediklerimizi söyleyeceğinden dolayı çoğumuzu o kısım etkiledi. gerçekten de intihar olmasa bile çok dip olduğumuz bi an odamıza süzülen güneş ışığı ya da yolda yürürken bir evden gelen ve çocukluğumuzun huzurlu yanlarına götüren patates kızartması kokusu modumuzu o dut gibi değiştirmiyor mu. ihsan oktay anar der ki puslu kıtalar atlasında ; dünya’daki en büyük mutluluk bu dünya’nın şahidi olmak, der. bu satır bir anlığına okuyunca iyi gelir insana. herkese ve her şeye inat yaşamalı bu hayatı !
  teşekkürler abbas kiyarüstemi .