prison break

• adamı gaza getiren dizidir.
  
  şöyle ki göstermelik bir soygunla evimin 100 metre ötesindeki buca cezaevine gireceğim. tabii ondan önce buca cezaevi'nin fox river gibi aşmış bi mimari yapısı olmadığından bi paket malboro'nun içine yarım a4 kağıda bir kroki çizip saklayacağım. yine hapishaneye girmeden başgardiyan, nöbetçi askerler ve bilimum hapishanedeki kral abilerin yakınlarıyla kanka olacağım. daha sonra hapishaneye girmeden racon çalışması yapmak gerek.
  
  nihayet hapishaneye girdiğimde koğuşu organize edip bir çukur kazacağız, çukur tam 100 metre öteden bizim eve çıkacak. evde ben ve kaçak kankalarım için bir sürü elbise hazır olacak. lakin evim üçüncü katta, tünel apartmana olmalı. öyle bir saatte geleceğim ki, haftada bir gelen apartman silici, 3 daire öğrenci, 1 daire aile ve 1 daire yaşlı amcalar olmayacak. onların olmadığı saatleri tabii daha önceden izleyeceğim.
  
  kaçaklar arasında bir tecavüzcü, bir köy ağası, bir namusu için hapse girmiş gürbüz türk delikanlısı, bir de entel olacak.
  
  sonra bütün türkiye süper beşli olan bizleri arayacak. helikopter girecek. annem oğlum televizyona çıkmış diyecek...
  
  nah olur bunlar! ne biçim memleket lan? hayal bile kurdurtmuyor. kesin hapishaneye girince af çıkar, potansiyel kaçak arkadaşlar "kardeş biz burda iyiydik, yatıcak yer var. kalorifer var." der. hadi adamları ayaza çıkmaya ikna ettim, helikopter falan da gelmez peşimizden. televizyona da çıkamayız. hapishanenin doktoru da kesin ortayaşlı uyuz bi adamdır. ah ulan ah.
  
  edit: durun bitmedi, ikinci sezon için de senaryom var.
  
  hapishaneden kaçtıktan sonra almanya'ya gurbetçi olarak giderim orada dazlaklarla mücadeleye başlarım. bu sırada mapustayken ters hareket yaptığım mahmut abi de intikam almak için peşime düşer. olaylar gelişir.