şehzade orhan

• bizans'a sığınan şehzade orhan dışında bir de ikinci abdülhamit'in torunu şehzade abdülkadir efendi'nin oğlu ve osmanlı hanedanının en son reislerinden birisi vardır. kendisinin hayatına dair bazı şeyleri burada anlatacağım.
  
  kendisini çocukluğu ile ilgili beni çok şaşırtan bir olay var. genellikle osmanlı şehzadelerinin saygı görmesi beklenir. evde biz de olduğu gibi terlikle bir dayak faslı olduğunu hiç düşünmemiştim ama varmış.
  
  kendisi bunu bir yerde anlatmış: hiç unutmam bir gün sofrada et yemeği ile pilav yiyorduk yemeğin suyunu pilavın üzerine koydum pad kafama dayımdan bir tokat neymiş efendim yemeğin suyu pilava dökülmez miş. bana yaptıklarını gidip sarayda anlatsam veya enver paşa'ya söylesem iş o dakika hallolur du. ama ne de olsa annemin kardeşiydi annemi üzmek istemedim yaptıklarına katlandım. kadıncağızın hiçbir şeyden haberi olmadı.
  
  adamdan ötle ikrah etmiştim ki, türkiye'den kovulduğumuz gün çocukluk işte çok yaşa mustafa kemal dayımdan kurtardın diyordum.
  
  gençliğinde frerler mektebine kaydolmuş. burada konuşan olursa çocuklardan biri ona bir makara verir daha sonra makara kimde çıkarsa o ceza alırdı. o zamanlar çok kuvvetli yedim ne de olsa yavuz selim'in torun uydum. bu makara bir gün ben de çıktı papaz geldi tokat patlattı. kalk papaza bir yumruk papaz yerde 1 saat sonra da ben sokakta.