taksim meydanı

• kimi cumhuriyet bayramlarında, bazen yılbaşında vatandaşa hasredilen,
  uefa kupası aldığında galatasaray' a, örovizyon' u kazanınca sertab erener' e hasredilen,
  kendi bayramları geldiğinde polislerce resmen işgal edilen,
  
  ammaaaa zamanında orada arkadaşları, kardeşleri, sevgilileri sanki kendilerince katledilmiş gibi, cezalandırılırcasına yıllardır işçilere yasak olan meydan.
  
  yasak ne kelime, devletin gücünü iliklerinize kadar hissedesiniz diye metro'yu, vapurları, taksime çıkan yolları keserek, biber gazı kullanarak, sıkıyönetim varmışçasına binlerce polisi vatandaşına gözdağı vermek için meydan' a dikerek adeta hayatı felç etme pahasına bir engelleme. siz bilmeyebilirsiniz, meslek icabı karşılaştığımdan, yaşadığımdan biliyorum, hasbel kader oralarda toplanıp gösteri yapmak çabasına giren 30-40 kişilik gruplara polisçe insanlık dışı muamelelerde bulunulmakta, dövülmekte ve yetmezmiş gibi polisler haklarında asılsız şikayette bulunmaktadırlar, darp ettikleri iddialarıyla.
  
  işçi de değilim, sosyalist de, zorlasan belki ucundan sosyaldemokrat denebilecek, gayet para meraklısı bir insanım. işçilerin bayramlarını nerede kutladıkları da hiç umrumda değil ama haksızlığa, iki yüzlülüğe, çifte standarda sonuna kadar karşıyım.
  
  hele ki, yıllar önce vatandaşın can güvenliğini korumakla sorumlu olduğu yasal bir gösteride, katılımcıları korumak bir yana, kimden emir aldığı az çok bilinen devlet memurlarının da katılımıyla kanlı 1 mayıs' ı yaşatmış bir devletin, utanç içerisinde, özür dileyerek ve can güvenliğini sağlayacağını taahhüt ederek taksim meydanı' nı işçilerin bayramına açması gerekmektedir.
  
  geçmişiyle, kendisiyle hesaplaşmayan, bunun yerine çeşitli korku unsurlarını vatandaşı baskılamak için kullanan devletten ne fayda, ne hizmet beklenebilir ki?