köylülerin lakap takarken çok insafsız olması

• birçok konuda olduğu gibi kesinlikle anadolu'ya has bir durum değildir. kırsal yaşamla ilgilidir ve farklı coğrafyalarda onlarca saha çalışması yapılarak sebepleri çok kez irdelenmiştir.
  
  örneğin ispanya'nın la rioja bölgesinin yaklaşık 3000 nüfuslu fuenamayor köyünde david gilmore'un yaptığı çalışmaya bakarsak antonito isimli bir karakter çok konuştuğu için antonito "la chochona" (koca amlı antonito), çok dışkılayan bir katıra sahip olduğu için "mula mojones" (katır boku antonito), zamanında babası bir komşusunun evini rastgele bir tarım aletiyle basıp tehdit ettiği için "el horcate" (yabalı antonito) ya da cinsel performansı dillere destan olduğu için "siempre tiesa" (siki kalkık antonito) gibi lakaplara sahip olabilir.
  
  çalışmada bunların tamamı ve daha fazlası yer alıyor. sesiniz tizse "şeker oğlan" (maripepa caramelo), sonradan görme iseniz "başkan" ya da "minik kral" (el alcalde, el nino rey) olabilirsiniz.
  
  bu acımasızlığın sebebi coğrafyaya göre çok fazla değişmiyor. bazı lakaplar gerçek olaylardan ya da aile geçmişinden aktarılsa da birçoğu anlamsız ve sadece komik olduğu için koyulabiliyor. köylüler lakap ne kadar komikse sık dillendirmekten de o kadar hoşlanıyorlar. gilmore asıl sebep için "sadistic comic relief" demiş. kadınlara kıyasla ağırlıklı olarak erkeklere takılma sebebi de aslında tam olarak bu. karşındaki erkek üzerinde bir tahakküm kurmak. lakap takan kişilerin genel motivasyonu karşısındakine duyduğu kıskançlık ya da küçük düşürme ve erkekliğine zarar verme isteği olabiliyor. lakap kavgası yüzünden işlenmiş cinayetler mevcut. çünkü bir bireyin doğumdan itibaren taşıdığı ismi tanımayıp onun üzerinde bir egemenlik iddia ediyor ve bunu toplumsal bir gerçeklik haline getiriyorsunuz.
  
  ne olursa olsun, incelemesi keyifli bir konu.