1 entry daha
  • 24 satten fazla uyumak sebebiyle takvime bakıldığında bi gün değil, iki gün ertesini görmektir.

    yaptım ben bunu. 38 saat uyumuşum. gerçi arkadaşımın babası(süper bi doktordur), "kızım sen uyumamışsın, düpedüz komaya girmişsin." dedi ama, aldırmadım.

    perşembe günü son finale de girip, eve geldim. yemek yiyim, diş fırçaliim, çişe gidiim(bu kısım önemli) derken, saat 21.30 oldu. radyoyu da kısık sesle açtım. dinler uyurum dedim. yatağımda bi şişe suyla yakın temastayız. başucumda kendisi. neyse.

    ben uyandım sabah. saate baktım. 11.30. aman bi gerindim, bi gerindim. nası mutluyum. mutlu olmaktan ziyade çişim var ve acilen çişe gitmeliyim. gittim de. ehe. radyoda bi şiler çalıyor, yatağa giricem gene, fikrim-niyetim o, anaaaaaaaaam anam, radyodan kız demez mi: bu cumartesi sabahı bıdı bıdı bıdı...

    bi an şapşalladım. öyle böyle değil. aklıma uzun uçuşlardaki kalp krizleri geldi, dolaşım bozukluğum geldi, kalp kapakçıklarımın tam kapanmamasından... ohoo... aklıma gelen en süper fikre güvenerek ali amcayı aradım(arkadaşımın babası- süper doktor). halimi arzettim(ona zaten, ancak "hal" arz edilir. dikkatli konuşulur onla). kendisi en yakın parka gidip, gazete alarak bi süre orda oturmam gerektiğini ve mümkünse gece 12 den önce uyumamam gerektiğini söyledi. eğer ki çok uykum gelirse aramamı söyledi.

    " o uyku değil kızım, uyunmaz o kadar, komaya girmişsin. sabaha kadar çalıştın di mi? koca dönem çalışma, 10 güne sığdır bütün her şeyi. senin gibi öğrencinin ben...(gerisini yazmiim)"

    uykum gelmedi. uyumadım. ama hayatımdan kayıp bi gün var.

    ali amca, ordan konuşurken iyi, kim verecek o bi günü bana? hı?(cazgır mode on)
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap