kedisiyle aynı yatakta yatan hijyen yoksunu

• kedim melek oldu. onu özlüyorum ve onunla birlikte uyumaktan bir tek gün bile rahatsız olmadım.
  
  onunla yatıp uyumak bana huzur veriyordu. uyanır uyanmaz günüm dinamik başlıyordu. iş arkadaşları falan, çalıştığım iş yerinde zaten günde onlarca insanla muhatap oluyordum. ama sonra tüm o dinamiklik bitiyor ve eve bitkin bir şekilde geliyordum. yatağıma uzandığımda kedim usulca yanıma geliyordu, sanki yorgun ve üzgün olduğumu anlar gibi. sevgiyle kıvrılıyordu yanıma. tüm gün duyulan onlarca insanın sesi aklımda iğrenç yankısını kaybediyor, sadece dinginlik oluyordu odamda. bir gün hasta oldu. koynuma girerken bile zorlanıyordu. ama bakışlarıyla bana sanki şöyle diyordu: “ölürsem ölmemiş gibi yaparım, sen üzülmeyesin diye.”
  
  kedisiyle aynı yatakta yatan bir hijyen yoksunu olarak onu çok özlüyorum.