prenses ve bezelye tanesi

• küçükken bize kibritçi kız gibi okutulmuş yanlış kitaplardan birisi. ne zaman istemediğim durumda kalsam sessiz sabrımın hatırlattığı hikaye. canımız acıdığında susarsak, sabredersek, bunun bizi sonunda mutlu sona ulaştıracağını zannettiren küçüklük sanrısı. büyüyünce de geçmiyor bi de, millet çirkefe yatarken, sen ensesine vur ekmeğini al gibi görünüyosun dişardan. olmuyor. gururlu ve mağrur kişilikli çocuklara tavsiye etmem, çok güzel savunma mekanizması haline gelebiliyor.
  
  (bkz: hayatı yanlış öğrenmek)