kemal özer

• ben daha küçük bir çocukken, daha ilk gittiğim kitap fuarında, kendi halinde oturan bir amcanın önündeki kağıtta kemal özer yazıyordu - bunu gördüm. masasının etrafında aralıklı turlar attığım kemal dedemin etrafında hiç - kimseyi göremeyip üzül-ür-düm. imza günündeki yazarlarla gözgöze gelemeyip utanıp sıkılmayı ondan öğrendim. kemal özer sonra yıllarca aynı yerde durdu. ve yıllardan birinde artık biraz büyüyünce, 14-15 yaşıma gelince cesaretimi toplayarak yanına gidip bir kitabını imzalatıp alabildim. sonraki yıllarda da gidebildiğim fuarlarımın sabiti idi kemal dedem, herşey onun etrafında dönüyordu. bu büyük fuardan ayrıldığını da ancak bu geçtiğimiz fuarda öğrenebildim. fair enough derdi hikmet orada olsa, kemal dedemle biz gülerdik belki.