erciyes üniversitesi

• hemen hemen 2 sene önce bitirdim bu okulu. daha bitirmeden bu entryi düşünürdüm. kafamdaki taslak hep, biraz detaylı geniş bi entryi olmasıydı. geçen 2 senelik süreçte bu konu üzerine yazmak hiç içimden gelmedi. ve bu gün baktığımda zamanla siliyorum kafamdan, yazıcaklarım her geçen gün kısalıyor.
  
  ön hazırlık açısından söyle eskiyi kısa kısa yad edelim ;
  (bkz: #11591564)
  (bkz: #14695564)
  
  çok yeni olduğu için sondan başlıyorum. okulda ki ev arkadaşımı bittikten sonra sadece bir kere onu askere götürürken gördüm ve ben izmir deyim, ev arkadaşım istanbul da. son 5 günümü istanbulda onun yanında geçirdim. şimdi düşünüyorum. 5 sene beraber yaşadığın insanla eskilerden çok nadir konuştuk. bütün sohbetimiz temelde son 2 senemizdi.
  neden bunu anlatıyorum; okuldan bahsederken ikimzinde suratı değişiyordu. bi ara tek sınavları muhabetti yaparken aynı gerginliği yaşadım sanki.. sonuç; ortak söylemimiz “ çok şeyler kaçırıp, kaybettik biz orda”.
  
  tabikide bütün suç oranın değil. bizde eşşektik. ilk 3 sene gece gündüz wow oynarsan. okula gitmezsen sonuçların daha beter olur. daha çok batarsın bu sefer çıkamazsın, kaçamazsında.
  
  burda sayfalarca sosyal olmayışını, aşırı egoist, tek tip öğrenciyi aşırı ezen hocalarının olduğundan ve bunun benzeri bir çok nedeni sıralayıp anılar, örneklerle beraber anlatabilirim. ama sanıyorum ki çok fazla neden yok.. yukarıda ki yazdıklarımdan azıcık psikolojimi kestirebilmiş biri neden arımıycaktır eminim.
  
  çok ufak, hiç unutamıyacağım bir örnek ; bir ders var, 5 kere falan aldım sanıyorum. hep aynı hoca verir o dersi alternatifiniz yoktur. aldığım notların toplamı da çarpımıda 100 etmiyor. yaz okulunda ege üni. den aldım dersi ve vize 100 final 90 , aa ile geçtim. mantıklı düşündüğümde hani ege üni. deki ders kolay falan değil aksine daha kapsamlı işlendi. nası geçtim ; hiç ders kaçırmadım, kütüphanede ders çalıştım, hoca ile oturup çok rahat sohbet edebilme imkanım vardı. tabi bu durum erciyes teki bi öğrenci için aşırı anormaldir. sizi kapıdan defol diye bağırarak kovan hocalarınız vardır. götü boklu asistanlar ezikmişsiniz gibi bakar size.. saygı görmeyi beklemeyin orda..
  
  özgüveninizi kaybedersiniz orda. çevreniz git gide çekirdekleşir ve artık belli kısıtlı çevrede yaşamaya başlar diğerlerini görmezsiniz. zaten çevrenizde sizi olumlu etkileyecek bi yenilik yoktur.
  
  iyi anlamda ne kazandım ; dayanıklılığım arttı diyebilirim. kolay kolay sıkılmıyorum artık. onun haricinde mutsuz ve özgüvensiz geçirdiğiniz onca senenin ardından. 3-4 sene önce yaşamanız gerekenleri yaşamaya başlıyınca, daha bir istekli oluyorsunuz hayata karşı.. daha inatçı oluyorsunuz özellikle iş hayatında o özgüveni tekrar kazanmak için tırnaklarınızla kazıyosunuz.
  
  genç arkadaşlarıma yol gösterme adına diyorum ki ;
  ben yaşıycam, gezicem, tozucam, içicem (ki şehirde alkollü mekan bulamassın kolay kolay), çevre yapıcam kendime,çeşitli aktivitelerle kendimi geliştiricem, kısacası aktif, mutlu bir eğitim hayatı geçirmek istiyorum diyosan kesinlikle yazma bu okulu.. bu okulda hala küpene saçına takıpta seni dersten bırakabilicek hocalar var..
  ben kısıtlı cevremde yaşıyıp akademisyen olucam diyosan tam senin yerin tavsiye ederim... bide cemaat destekliysen aşırı rahat edersin.