toplumsal cinnet

• 2011 yılında güzide memleketimizde yaşanılan vuku.
  
  http://gundem.milliyet.com.tr/…/1373153/default.htm
  
  sonuna kadar okuyabildim tek paragraflık haberi. 85 yaşında hasta ve yatalak bir kadın var. tek başına yaşıyor.yaşayabiliyor demek ki gündüz vakti gelen giden bir şekilde yeme içme ihtiyaçlarına tuvalet ihtiyaçlarına
  yardım ediyor. 5 yıl önce kocası ölmüş kalmış bir başına.
  ve bizle birlikte yaşayan belki izmir şehrinde yanımızdan geçen, aynı kaldırımda yürüdüğümüz mahlukat ya da mahlukatlar bu kadını önce dövüp daha sonra tecavüz ediyorlar. nasıl bir hastasın sen? ne kullanıp öyle bir yaratığa dönüştün. karşında aciz bir insan var. müşkül durumda aciz bir halde olan bir canlı var. sen nasıl bir yaratıksın?
  idam gelsin, gitsin tartışmalarına hiç yorum yapmamıştım. insan insanı öldürmemeli, ne aracılığıyla olursa olsun kendi vicdanı onun en büyük cehennemi olsun diye düşünürdüm. kayseride üç çocuğa kıyanın bileklerini kesmeye çalışması gibi. kendinden tiksinsin istemiştim ama bu ve bunların gibilerin yaşaması gerçekten zarar. gerçekten fazlalıklar. oksijen tüketmeleri bile haksızlık. hapishaneye girip orda yer işgal etmeleri bile ziyanlık. insan değilken insan gibi ceza neden görsünler ki.
  
  humanistler de bık bık konuşmasın çok özendiğiniz amerika'ya bakın.dünya devi hani dünyanın patronu. oraya buraya özgürlük götüren. adamlar hala bazı eyaletlerinde çeşitli şekilde idam ediyorlar yaşam hakkını hunharca insanları katledenleri ya da bir şekilde neden olanları.
  
  hayvanlar, çocuklar ve yaşlılar nereye gidiyor hal bu tavır. insan olmaları gerekirken toplumda birey haline dönüşmeleri gerekirken nasıl bir yaratığa evrimleşiyor ve biz her gün bir yenisine nasıl susarak bakıyoruz. nasıl
  normalleştirip kabul edebiliyor ve devir çok kötü diyip bununla yetiniyoruz?