kanat güner

• kanat antepli güner 1970 muş doğumlu. çeşitli anadolu kentlerini dolaştıktan sonra 11 yaşında malatya’ya geldi ve 17 yaşına kadar burada yaşadı. bu yıllarda ”erdemli bir türk genciydi”. takdirnameler aldı, oruç tuttu, namaz kıldı, büyüklerine saygı küçüklerine sevgi gösterdi, pasta yiyip limonata içti. saçları kısaydı, tırnakları temizdi.
  herkesin hayran bakışları arasında cerrahpaşa’ya tıp okumaya gitti. şevkle kendisini geliştirmeye çalıştı. özgür bir birey olarak inandığı tüm değerleri sordu, sorguladı, uyarladı, tiyatroculuk yaptı, kadın hakları için çabaladı. iyi bir sevgili iyi bir dost ve iyi bir evlat oldu.
  kimse onu takdir etmedi, teşekkür etmedi ve yeterince sevemedi. bir evlilik yaptı ama yürütemedi. her şeyi herkesle paylaştı ama itildi, kalkıldı, aldatıldı ve terk edildi.
  biriyle tanıştı. bu dost kendine yapıştı, onu herkesten kıskandı kopardı. kanat arkadaşıyla yakınlaşınca onun oldu. ve bencil arkadaştan kurtulmak içinse çok geç kaldı.
  son çare olarak sesini yükseltip bir umut bağırdı… “eroin güncesi” onun günlükleri ile başladı hayal gücü ile sona erdi. ölümüne kadar istiklal cadde’sinde kitaplarını ve umutlarını satmak zorunda kaldı.
  4 nisan 1998 sıradan bir gündü; imza gününe gitti ve oradakilere duymak istemedikleri şeyler anlattı, çıktı ve… alıntıdır
  
  bir de,
  
  ''hey millet, ben ölmeye karar verdim, niye biliyor musunuz, çünkü yaşım 27'ye geldi dayandı, benim gibiler daha fazla yaşamamalı. allah korusun, ya ölmeye değil de üremeye karar verseydim!..''