we the living

• plato film yayınları'nın özensiz baskısına rağmen severek okudum. bir aşk romanı deyip geçebilir kimileri ama komünist devrimin akabinde yaşanılanların gerçekçi bir dille anlatıldığına inanıyorum ben.
  
  kitabın beni en çok etkileyen kısmı eski bir burjuva olan vasili ivanovitch'in, komünist partideki konumunu güçlendirmek adına kız kardeşini sibirya'ya sürgüne yollayan oğlu victor'a yaptığı konuşmadır.
  
  --- spoiler ---
  "victor, neler söyleyeceğimi biliyorsun. ama bunları söylemeyeceğim. soru da sormayacağım. yaşadığımız zaman çok acayip. yıllar önce düşüncelerimden emindim. ne zaman haklı olduğumu ne zaman başkalarını mahkum edeceğimi bilirdim. bunu yapamıyorum artık. kimseyi herhangi bir şeyden dolayı suçlamaya hakkım olup olmadığı bilemiyorum. etrafımızda o kadar dehşet ve acı var ki kimseye 'suçlu' demeye dilim varmıyor. hepimiz de zavallı şaşkın yaratıklarız. fazla acı çekiyor ve çok az şey biliyoruz. yapmış olduğun bir şey için seni suçlu bulamam. bu işteki sebeplerini bilmiyorum.sormayacağım da. çünkü bunları anlamayacağımın farkındayım. bu günlerde kimse kimseyi anlamıyor. sen benim oğlumsun victor. seni severim. sevmememe imkan yok. elimde değil bu. tıpkı senin böyle bir insan olduğunu değiştirme imkanım olmadığı gibi.
  
  senden daha gençtim. o zamandan beri oğlum olsun istemiştim. gururla yüzüne bakabileceğim bir oğlum... şu anda sana baktığım gibi. victor, sen küçük bir çocukken parmağını kesmiştin. derin bir yaraydı bu. kemiğin görünüyordu. yaranı sarmam için yanıma geldin, ağlamıyordun. sesin çıkmıyordu. ben neşeli neşeli güldüm diye annen çok kızmıştı. ama ben seninle övündüğüm için gülmüştüm. seninle daima övüneceğimi biliyordum... neyse bunların bir önemi yok artık. sadece senin aleyhinde bir şey söylemiyorum victor. aleyhinde bir şey düşünmeme de imkan yok. onun için seni sorguya çekmeyeceğim. sadece senden bir şey rica edeceğim. kardeşini kurtarmana imkan yok. bunu biliyorum. fakat arkadaşına söyle, bunu yapabilecek arkadaşların olduğunu biliyorum. onu da sasha'nın gittiği hapishaneye göndersinler.hepsi bu kadar. bunun onların verdiği hükümle ilgisi yok.sen de müşkül durumda kalmazsın. kardeşine bir iyilik yap. ölüm döşeğinde kalan kardeşine son iyilik. victor, çünkü sen de onu bir daha göremeyeceğini biliyorsun. bunu yap ve bu kitabı kapatalım. bir daha geriye bakmayacağım. görmek istemediğim bazı sayfaları okumaya kalkmayacağım. böylece bütün hesaplarımızı görmüş olacağız. bir oğlum olduğunu düşünmeye devam edeceğim. bazen bu çok zor gelecek ama bu günlerde insan böyle şeyleri yapabilir. bana yardım edeceksin. bütün... bütün geçmişe karşılık küçük bir iyilik...
  --- spoiler ---