başkasının mutluluğuna sevinememek

• başkalarının üzüntüsüne gülenlerin yapmada usta olduğu. ama onlar da o kadar suçlu değiller. bize daha ufacıkken yenmek-yenilmek(ezmek, ezilmek anlamında olan) öğretilmedi mi?
  
  yaşadığın dünyada senin mutluluğun başkasının üzüntüsünü tetikliyor. aynı zamanda tam tersi. nası ya diyorsan, giydiğin ayakkabıyı bile endonezya'da köleler yapmıyor mu? ya da ülke ekonomileri nelere dayanıyor? nelere sebep oluyor? dünya üzerindeki farklı sınıfların nüfusları(sayı olarak) hatta hayatları rastgele mi şekilleniyor sanıyorsun?
  
  biraz karıştırınca hemen insan doğası deniliyor. ama o insan doğası değil. vahşi hayvan doğasına benziyor. hem de bireye sonradan kazandırılıyor. doğallıkla alakası bile yok. kendini korumak için diğerlerini ezmek zorunda değilsin, gücüne güveniyorsan. hayatta başkalarını mağlup etmek zorunda da değilsin.
  
  kendi kendini değerlendirirken "ben çok iyiyim bu işte"(iş dediğim hayata dair şey her şey olabilir. kastettiğim meslek değil) diye huzur buluyorsan iyi. ama ben(biz) çok iyiyim bi de şunun(şunların) haline bak diye kıyaslayıp kendini bu sayede güvende, huzurlu hissediyorsan senin de kafan sikilmiş. geçmiş olsun.