27 entry daha
  • doğadakinden çok şehirdeki hayatın acımasızlığını anlatıyor bu belgesel. bu kadar tatlı bir adamı hayata küstürebilen bir dünya.

    belgesel boyunca treadwell'in hayvanlara olan sevgisini izliyormuşuz gibi görünse de aslında insanlara karşı duyduğu siteme tanıklık ediyoruz. dikkatli baktığımızda treadwell'in her anını paylaştığı kamerasının hayvanlardan daha önce geldiğini farkediyoruz. bunun asıl nedeni de yalnızlığını giderme ihtiyacı. izlemeye devam ettikçe treadwell'in sık sık hayvanlara bile sitem ettiğini görüyoruz:

    "hayvan arkadaşlarıma aşığım, hayvan arkadaşlarıma aşığım, hayvan arkadaşlarıma aşığım! onları delicesine seviyorum ama onlar bunun farkında bile değiller, ki bu çok kötü."

    kendisini aralarına almadıklarından dert yanıyor treadwell. ayıya dönüşme isteğinin temelinde yatan da bu aslında. kabul görme isteği. çünkü onlardan biri olmadıkça asla tamamen kabul görmeyeceğinin o da farkında ve bu durum onu bir hayli üzüyor.

    bunun en güzel özetini christopher mccandless yapmıştı zamanında: happiness is only real when shared.
28 entry daha
hesabın var mı? giriş yap