27 entry daha
  • bu filmin en güzel sahnesi kesinlikle demir özlü'nün bir beyoğlu düşü isimli hikayesinden esinlenilerek uyarlanan bölüm. ah o nasıl bir güzelliktir, o nasıl güzel bir sepyadır. "bendeki sepya kum saati dökülmesi sende kalsın" mısraını hatırlamama vesile olur her izlediğimde. ah türkan bunu bana yapmayacaktın. bu filmi her izlediğimde o sahnelere takılıp kalıyor aklım. hep yeni baştan izliyorum, yenildiğimi hissediyorum, açıyorum bir daha izliyorum ve bir daha yeniliyorum, daha güzel yeniliyorum. o sahnelerde kadının giderken adama veda edişi, veda ederken öpüyormuş gibi dudaklarını değdirmesi yalnızca. kafasını çevirişi ve gidişi. gidişini başka türlü açıklayamıyorum türkan. nasıl heykelleşen bir güzelliktir o. ve ben bir kere daha hayranımdır türkan'ıma.
43 entry daha
hesabın var mı? giriş yap