wet dream

• floydian'ların görünen o ki ne yazık ki es geçtiği albüm. bir de rick'i ne kadar sevdiklerinden falan bahsederler. albümle ilgili ikinci girinin benden olması, pink floyd fan'ı hatta floydian geçinenlerin grupla ne kadar ilgili olduğunu da maalesef bir şekilde göstermekte.
  
  comfortably numb solosuna ölmeye, hey you'da kendinizden geçmeye falan devam edin siz. keşke şu the wall çıkmasaydı ya. cidden the wall olmasaydı. bu parçaların birer hotel california ne bileyim u2'nun one'ı kategorisine gireceğini kim bilebilirdi ki.
  
  neyse albüm, rick'in efsane debut'u. hatta o kadar ileriye gideceğim ki floyd üyelerinin çıkardığı en iyi solo albüm diyeceğim. hemen altında waters'ın amused to death'i ve gilmour'ın debut'uyla birlikte. ama her ikisinden de iyi. en iyisi ve bunun dışında içlerinde en prog olanı.