matchbox

• dün oğlumla bir çocuk mağazasının kasasına gittik. kasanın bize bakan yüzüne doğru hamle yaptı oğlum, 'aaabaaaaa' diye bağırarak. bir baktım matchboxlar..eline 4-5 tane almıştı bile ben onu tutana kadar. gözlerindeki parıltı bana çocukluğumu, babamın matchbox kutusuyla eve girdiğinde gözlerimin parlamasını, kalbimin merakla hızlanmasını hatırlattı.
  çocukluğu anımsamak insanı mutlu ediyor ama hüzünlendiriyor da bir yandan, bir küçük matchbox'ın sizde yarattığı mutluluğu şimdi neyle yakalayabileceğinizi düşünüyorsunuz, çocukluğunuzun uzak bir anı olması yüreğinizi burkuyor..
  neyse, kerem'den bir tane seçmesini istedim, süper bir şey seçti, daha 17 aylık ama arabadan anlıyor namussuz..ona o matchbox'ı alırken hüznüm uçtu gitti, benim çocukluğum çoktan geçti, bitti ama oğlumun önünde koca bir çocukluk var.
  onun yeni arabasıyla mutluluğuna dahil oluyorum, arabalarla birlikte oynuyoruz, takla attırıyoruz, ard arda diziyoruz arabaları..çocukluğumu ucundan da olsa onunla yeniden yaşıyorum.