4 ağustos 2013

• anneannemi kaybettiğimiz gün...
  onunla birlikte, benim de çocukluğumu gömdükleri gün.
  
  bundan böyle, benim için tüm fesleğenler anneanne kokar...
  kemal sunal filmleri artık anneanne anısına izlenir, kahkahaları hep akla gelir.
  sütlü türk kahvesi onsuz nasıl yapılır da içilir, henüz bilmiyorum. içim nasıl cızzzzz edecek, kestiremiyorum.
  
  sesin kulaklarımda çınlıyor, adımı zikredişin, gülüşün...
  bana son öğüdünü verip de sessizliğe gömülüşün...
  
  son anda bile kulağına fısıldadığım gibi:
  "seni çok seviyorum, biliyorsun değil mi?"
  
  (bkz: #23123854)