11 entry daha
  • sofia coppola genç karakterlerinin motivasyonunu fazlasıyla küçümseyerek amaçlarını sadece çabucak tüketilen bir eğlence arayışına indirgiyor ve artık manyaklık derecesine ulaşmış, sorumluluk duygusundan uzak, anlık beğenilere dayalı bir amerikan popüler kültür fantezisine bilinçsizce hizmet ettiklerini göstermekten başka anlatmaya değer bir tarafları olmadığını ima ediyor..

    ağır suçların bile uyuşturucu gibi bağımlılık yaratıcı ve hızla tüketilir bir meta haline geldiğinin altını çizmeye o kadar kasmış ki işin içinden insan psikolojisini, heyecanı, tedirginliği, korkuyu bile çekip çıkarmış.. halbuki hiçbir insan evladı o kadar ruhsuz olamaz, ölüye saldırır gibi eşyaya saldıran zombi değil bu çocuklar..

    sonunda da mahkeme sürecini göstermiyor bile; hemen hüküm verildi, bilmemize bile gerek yok, oldu bitti.. yani güya bu gençler hiçbir pişmanlık yaşamamış, hiçbir ders çıkarmamış tüm bu yaptıklarından..

    doyumsuzluk, başıboş kalmışlık/bırakılmışlık, idealsizlik ve hiçlik hissine vurgu yok; sadece şımarıklık, özenti ve kısa yoldan şöhrete ulaşma sevdasına değinerek 90'lar jenerasyonunun ruhunu yakaladığını zannediyor.. olayı doğru kavrasa şaşardım zaten..

    çok tepeden bakan, küstahça ve zorlama bir eleştiri.. artık 40'lı yaşlarına gelmenin, zamanında sahip olamadığı sosyal ve teknolojik imkanların da kini var biraz herhalde..

    gitmeden ufak bir piyes:
    - ben bugünkü gençleri ellerinde iphone, sabahtan akşama kadar facebook, apolitik nesil zannederdim ama bu gezi olayları beni geleceğe dair çok umutlandırdı yeaaa..
    - he dayı he, allah senden razı olsun, selametle...

    4/10
    not: direniş destekçisiyim..
23 entry daha
hesabın var mı? giriş yap