short cuts

• happiness'i 5 yıl önceden müjdeleyen film. happiness gelmiş geçmiş en iyi feel bad filmdi. bu biraz todd solondz'un önceki filmleri^* gibi insanın tüm yaşam isteğini sömüren üslubundan kaynaklanıyordu, burada ise altman'ın ecnebi dostların da diyeceği gibi "pompous" tarzından emareler görülüyor. eh bir de amerikalıların barış bıçakçı'sı raymond carver da işin içine girince ne de güzel bir film olmuş short cuts. yıllardır bekletiyordum fakat bu kadar süre izlemediğime pişman olmadım, başyapıt falan değil kendi halinde bir film. bir de bu farklı hayatların kesişimi sikini hiç çekemesem de, yayınlanış tarihi itibariyle hoş görüyorum.