alex anelka appiah aurelio

• rapaiç'i de eklemek istediğim 4'lü. takım ruhu vardı onlar varken. daha keyifliydi maç izlemek. yenilginin üzüntüsü bile anlamlıydı sanki.
  yıllar önce bir fenerbahçe belgeseli yapılmıştı, hani şu fenerbahçe'nin en kötü yıllarında. o belgeselde bir kız vardı. kadıköy'de fenerbahçe yenilmiş, maçta hüngür hüngür ağlıyordu. o kız hala gözlerimin önünde. o zamanlar o gözyaşlarının bir anlamı vardı. yenilginin verdiği acıyla karışık aşk vardı. hala var, hala var ama o aşkı biraz da işte bu başlıktaki futbolcuların inancı veriyordu bize. acının zevk verdiği tek şey aşktır. o kızın gözyaşları da acıyla ve aşkla akıyordu. bir kadının, bir takım için gerçek gözyaşı döktüğünü o kız da gördüm ben. ben de onun gibi sevdim işte fenerbahçeyi.
  bizi şimdi bu hale getirenlerin tek tek burnundan gelsin umarım.