oslo 31. august

• bu gece açtım tekrar izledim bu filmi...yeşilçam filmleri dışında birden fazla kez izlediğim tek film olma özelliğini taşıyor benim için...aynı şekilde sözlükte hakkında ikinci kez yazdığım tek film...
  
  garip bir şekilde çok seviyorum ben bu filmi...bir norveç filminden bu kadar etkilenmem beni de şaşırtıyor ama ne bileyim ya bana çok gerçekçi geliyor hikayesi...spoiler vermek gibi olmasın ama bir yanda eroin bağımlılığı yüzünden her şeyini kaybeden 34 yaşında bir adam olan anders ile yine onun yaşında, akademik kariyerinin zirvesinde, evli, çocuklu ve istediği her şeye sahip olmuş gibi görünen arkadaşının hayatları göz önüne alındığında ikisinin de mutsuz olması o kadar gerçekçi ve etkileyici işlenmiş ki insana zorla hayat muhasebesi yaptırıyor...acayip gaza geliyorum her seferinde, öyle de böyle de loserız anasını satayım salla gitsin her şeyi diyorum kendime...
  
  başucu filmim kesinlikle...izlememiş olanlar, haberi olmayanlar adına üzülüyorum...tekrar tekrar seyretmek istiyorum...