young ones

• gwyneth paltrow'un ağabeyi jake paltrow'un 2.uzun metrajlı filmi. paltrow, the good night ile sinemaya geçmişti. ama kötü bir başlangıç yapmıştı; zira good night vasat bir filmdi. yönetmen 2.filmiyle çıtayı biraz daha yükseltmiş. gene de tatmin edici bir filme gene imza atamadığını söylemek de mümkün. bizi interstellar gibi kuraklığın olduğu bir döneme götürüyor. interstellar'ı izlemeden önceki gün aklıma geliverdi bu film. zira fragmanlarını izlemiş ve benzer bir dönemi anlattığını hatırlamıştım. interstellar'la arasındaki tek benzerlik sadece kuraklığı ve bunun aileler üzerindeki etkisini işlemesi. fakat tıpkı interstellar gibi young ones da distopik geleceği yansıtırken sorunlardan kurtulamamış. yukarıda da dendiği gibi herkesin film boyunca fazlasıyla bakımlı olması, elbiselerin her daim temiz olmaları gibi küçük ama önemli nüanslar yaratılmak istenen atmosfere ket vuruyor. bu nüanslara takılmazsak sıcağı, susuzluğu, bunun aileler üzerindeki etkisini yansıtabildiğini söyleyebiliriz. en azından ernest'in merkezde olduğu ilk 40 dakikada. sonrasında iyi yansıtamıyorlar bunu.
  
  aslında yönetmenin elinde derinleştirilse belki interstellar'ın ilk bölümünden çok daha iyi olacak bir fırsat vardı (interstellar kuraklığı iyi yansıtamamıştı). ama fazla basit ve tahmin edilebilir bir öykü ve olay akışı kaleme almış paltrow. eldeki fırsatı değerlendirememiş ve ortaya sıkıcı olmasa da tatmin edici olamayan bir film çıkmış. filmin tatmin etmemesinin diğer nedeniyse karakterler. elle fanning, kodi smit-mcphee'nin karakterleri zerre derinleştirilmemiş. epey kötü yazıldıklarını söylemek mümkün. nicholas'ın karakteri bir nebze daha iyi. keza ernest de bir nebze daha iyi yazılmış. ama o kadar. karakterler sorunlu. ergenliğe girince çirkinleşen smit-mcphee en kötü performansı ortaya koymuş.
  young ones; daha önce westworld ve cowboys and aliens gibi filmlerin yaptığı gibi bilim-kurguyla westerni buluşturmayı deniyor. sonuç eh işte. bir saat sonra hatırlamayacağım bir film.