kokkyo no minami taiyo no nisi

• işten güçten başımı kaldırıp da uzun bir aradan sonra okuyabildiğim ilk kitap. yeniden sahalara dönmek için iyi bir seçim olmuş. murakami'yi de özlemiştim doğrusu, belki de ondan bir solukta bitiverdi. fakat her murakami kitabı sonrası kapıldığım o hissi tekrar yaşadım; kitap çok güzel, kurgu, karakterlerin aklından geçenler, duygu dünyalarının bize yansıtılma şekli vs. her şey çok güzel ama neden bunca soru işaretiyle bitmek zorunda ki? ve yine her zamanki gibi -sitem etsem dahi- belki murakami'de sevdiğim şeylerden biri de budur diye düşünmeden edemedim. biraz noruvei no mori'yi anımsatması da hoş oldu aslında. ve evet kitabı yeni bitirdim, kafam karışık^*
  yine de doğan kitap'a bir selam çakmadan edemeyeceğim: bir kitabın 4. baskısında nasıl bu kadar hata olabilir? umarım bir dahakine yeni baskılarda bir kez daha okuma zahmetine katlanırlar.