necip uysal

• 3 4 sene oncesiydi, hangi mac hatırlamıyorum tam olarak; ust uste 2 pozisyonda fena top kaybedince, bastım kufuru tribunde. sonra mac bitti eve geldik abimle. bir daha necip'e küfür etme dedi. ya gormedin mi abi, baska mac mı izledin falan derken; beni sarsan cumlelerden birini kurdu abim, "necip, besiktas'tir. insan takımına, hayatımın anlamı dediği kavrama küfür etmez..."
  aradan yıllar gecti. necip cok daha kotu maclar da oynadı. fakat bir daha degil kufur, kızmadım bile, abimin lafı cakılı kalmıstı aklımda. kalmasına kalmıstı da, neden oyle demisti. bu aksam son penaltıdan sonra, batı alt tribunde; sarıldık aglıyoruz. resmen bir sok hali, ne yapacagını bilememe durumu. valeranga macları, o genclerbirligi macı, sonra o 5 kırmızılı samsun macı, deplasmandaki liverpool macı. alayına selam cakıyor ruh halimiz ikimizin de.
  yarım saat once eve geldik. actık macın tekrarını izliyoruz. ikimiz de hem fikiriz. adam resmen nesta, cannavaro, puyol gibi bir oyun oynadı. büyük oynadı bu aksam. cok büyük.
  sonra o penaltılar, o son penaltı. ve akabinde arkadan kosan futbolcular. orada bir yüz, tertemiz bir cocuk yüzü aslında hala. hırs, gurur, mutluluk, adanmıslık... ne ararsan var o ifadede.
  abime dondum, kadehleri tokusturduk ; ve dedim ki: "simdi anladım...necip besiktas'tir. serefe... "