le concile de pierre
-
grangé başlamak isteyenlerin ilk önce okumaması gereken kitap. gözümde bütün fransızları bilim adamı, paraspsikolog ve cevval canlandırma nedenim. kitabın arka kapağını okuyunca, bölümlerdeki miniltilmiş sürprizlerinde bir anlamı kalmıyor. kadına yüklenen gücü bazı yerlerde tuhaf bulsam da "ölmek ve yaşamak" kavramlarını kaybetmiş insanlardan beklemediğim bir hareket yapmadı. bu kadar övülen bir yazarın gözümde basit mertebesine indiren, "anne" kelimesine zerre kadar şaşırmadığım kitaptır aynı zamanda.
insanın geyiklere binesi, taygalarda dörtnala gidesi, şaman ayinlerinde dümbelek çalası gelmiyor değil. içimizde bir yerlerde bastırılmış ve bir güç tarafından tetiklenmeyi bekleyen bozkır ruhu olduğunu düşündürüyor. (bkz: bence)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap