rıza

• allah’tan rıza ve yoklukta var olmayı isteyin. bütün olanlara boyun eğip bir
  yana durmak, en büyük rahatlıktır. ilahi emirler dahilinde işlerin yoluna girmesini
  beklemek en iyi şeydir. dünyanın cenneti, gönül rahatıdır. buna ermek isteyen
  sakin ve olanlara razı olmalıdır.
  
  olanlara razı olmak, bunların içinde kendini hakk’a teslim olmuş bulmak en iyi
  yoldur. allah’ın mana kapısı buradan açılır. ve kulun sevilmesi böyle oldukça
  gerçeğe uyar. sıkıntı denen illet en büyük dünya azabıdır. ahiret azabı daha
  başkadır. allah bir kuluna sevgi yolunu gösterirse evvela ona gönül rahatlığı
  verir; o da bu rahatlık sayesinde hoş bir ömür sürer.
  allah’a kavuşma yolu buradan başlar. o’nun nuruna vasıl olma böyle
  tahakkuk eder.
  
  geçici zevklerin ardına düşmeyin. ele geçmesi mümkün olmayanın ardıda
  koşmayın. eğer kısmetse gelir; değilse zaten gelmez. kısmet olmayan bir şeyin
  ardına düşmek, bir ahmaklıktır. akılsızlık ve bilgisizliktir. işte dünyanın en büyük
  azabı budur. daha evvelki sözlerimizde geçtiği gibi en büyük dert imkansız şeylerle
  uğraşmaktır.
  
  kısmetinde yazılı şeyi istemek de ayrı bir görgüsüzlüktür. daha doğrusu hırstır.
  ibadet ve kulluk tarafından incelenecek olursa şirk demek de yerinde olur…
  bu kadar istek neye? hem allah’ı sevenin bu kadar lüzumsuz şeyleri istemesi
  yerinde olmaz. yaradanını seven, o’nu ister. o’nunla beraber başka
  bir şey istemek, yerinde olmaz; sevgilinin gayrini istemek, sevgide yalancılık
  sayılır. sevgili için yapılan işten ücret istemek, ayıp olur. ihlasın yokluğunu açığa
  vurur. ihlas sahibi, kulluk hakkını ödemeye bakar; ötesini efendisine havale eder.
  allah , her varlığın sahibidir. yapılan her işi ister ki kendisi için olsun. ister ki
  kulunun bütün işleri kendisi için olsun.
  
  bir kul şunu iyi bilmelidir ki kendisi ve yaptığı işler efendisine aittir; bu durumda
  nasıl kendine mahsus olmak üzere birçok şeyler talep edebilir.
  birçok yerlerde de anlattık. kulun ibadet etmesi ona allah’ın bir muvaffakiyet
  kudreti vermesi sonucudur. ona kudret, kuvvet vermek allah’ın elindedir.
  ceza veya mükafat beklemektense elinde bulunana şükretmek daha iyi olur.
  sonra o kul görmüyor mu ki her kimin elinde nimet çoğalırsa neticesi iyi olmuyor.
  bu, çok kere vakidir. evvela iyidir; sonra ne olduğu görülür. o kimse gittikçe azar, allah’a
  darılır; kadere kabahat bulur, nimeti beğenmez; derdi, gamı çoğalır. kendinde
  olanı beğenmez, az görür. başkasının malına göz diker.
  
  bu insanlar neden ellerindekine razı olmazlar? öyle zaman olur ki bu huysuzluklarısonunda ellerindeki de gider. çünkü kendilerine has olan hiçbir şeyi beğenmezler.
  
  bütün bu durum, onları öyle perişan eder ki çabucak yaşlanırlar. işleri dağılır.
  vücutları yorulur. bir başkasının elindekine ermek için günlerce alınlarından ter
  boşanır. netice olarak günah veya sevap kaygıları da yok olur ve böylece günah
  sayfaları dolar.
  
  bu arada en büyük suçları yapmaktan çekinmezler. emr-i ilahi, onların hiç
  düşünmek istemedikleri bir şey olur. istediklerini de bulamazlar. dünyadan
  giderken elleri boş olur. ne başkasının malı fayda vermiştir ne de kendi
  mallarından bir kazanç temin edebilmişlerdir.
  
  o zavallılar, eğer allah’a şükredip dursalardı en büyük nimete ererlerdi.
  elinde bulunana ve kısmetine razı olup şükür ve ibadet yolunu aramış olsalardı
  kendileri için iyi olurdu. sanki başkasının malına göz dikmekle, ellerine kısmetten
  fazla bir şey mi geçti?
  
  istediklerini bulamadılar, aradıklarına eremediler. yalnız ömürlerini boşa
  geçirdiler. ahiretlerini de batırdılar. onlar bu yaptıkları ile en akılsız bilgisizlerden
  oldular. kısmetlerine razı olup ibadet ve taat, ile meşgul olsalardı kendilerine
  yetecek kadar dünyalık gelirdi. öbür aleme geçtikleri zaman ise, umduklarından
  daha iyisini bulurlardı.allah , cümlemizi haline razı olanlardan kılsın… her
  hususta halini bilenler zümresine dahil eylesin. sevip doğru yola gidenlerden
  eylesin.
  
  (abdülkadir geylani, fütuh-ul gayb'dan)