psikoloğa gidip gerçekleri anlatmamak

• uzun vadede sürüyorsa danışana fayda getirmeyecek durumdur. ama eğer psikoterapistle(burada psikolog kelimesinin psikoterapist yerine sarf edildiğini düşünerek böyle diyorum) terapötik birliktelik henüz kurulmadıysa bu durum doğaldır.
  
  gerçeği anlatmamak, yalan söylemek anlamına gelmez. danışanın özyaşam öyküsündeki bazı olayları terapistine aktarmaması anlamına gelir. bunun bir çok nedeni olabilir. çocukluğunda istismara uğramış bir insan bu 'gerçeği' - kendi derdine deva olsun diye gitmiş bile olsa - ilk seanslarda terapistine anlatmaz mesela. önce güven ilişkisinin kurulması gerekir. keza danışanın utandığı, kendine uygun bulmadığı ya da psikoterapistin kendisini yargılayacağını düşündüren olaylar hemen pat diye anlatılmaz psikoterapi sürecinde.
  
  bu durumun psikoterapi ekolüyle ilişkisi yoktur. bilişsel davranışçı terapi gibi sonuç odaklı terapilerde de, psikanalitik psikoterapi gibi süreç odaklı terapilerde de danışanlar gerçekleri ilk seanslarda anlatmazlar. bu insana ve güven ilişkisine dair bir durumdur. beklenen bir haldir.
  
  yalnııız, psikoterapistinizle tedavi süreciniz uzunca süredir devam ettiği halde kendinizle ilgili gerçekleri saklıyorsanız o terapi sürecini gözden geçirmelisiniz. daha önce başlık altında bahsedildiği üzere tanısal anlamda doğru değerlendirme için bir insanın tüm yaşam öyküsünü eksiksiz bilmeye gerek olmaz. deneyimli bir psikiyatrist tanıyı kolayca koyar ama mesele tanı koymak değildir. insanı ve ruhsal yapısını anlamaktır. danışanlarım geldiklerinde bana daha önceki tanılarıyla gelirler. depresyonum var, kaygı bozukluğum var vs vs..oysa depresyon bir semptom kümesidir sadece, özgün yaşantının ne olduğu tüm terapi sürecini etkileyecektir. ali'nin depresyonu, ayşe'ninkinden farklıdır. evet anne babasıyla etkileşimi, geçmişte yaşadığı ihmal ya da istismar, sevgilisi tarafından cinsel ilişkiye zorlanmış olmak psikoterapi süreci için önemli bilgilerdir. psikoterapi, tanı koymak için değil, insanı anlamak, aynalamak ve farkındalık yaratıp işlevsiz olan her neyse onu değiştirmek için yaşanması gereken bir süreçtir. bu nedenle psikoterapistinize karşı dürüst olamıyorsanız ya terapistinizi değiştirin ya da bu tutumunuzu. böylece sizi terapistin karşısında oturmaya motive eden/arzuladığınız değişim için bir adım atmış olursunuz..