the doors of perception

• " hepimiz birlikte yaşarız, bir diğerimize etki ve tepki yaparız; ama her zaman ve her koşulda kendi başımızayızdır. şehitler savaş alanına el ele giderler, tek başlarına çarmıha gerilirler. birbirine sarılmış aşıklar umutsuzca yalıtılmış sevinçlerini tek bir benüstülük halinde kaynaştırmaya çalışırlar. boşuna. doğası gereği her vücut bulmuş ruh yalnız olarak acı çekmeye ve zevk almaya mahkumdur. duyular, duygular, iç görüler, hayaller . . . bütün bunlar özeldir ve sembollerle ikinci ellerin aracılığı dışında iletilemez. deneyimler hakkında bilgi biriktirebiliriz, ama deneyimlerin kendilerini biriktiremeyiz. aileden ulusa her insan grubu bir ada evrenler toplumudur.
  
  çoğu ada evrenler nihai anlamayı, hatta karşılıklı anlaşmayı veya " duygu paylaşımını " mümkün kılacak derecede birbirine benzer. yani kendi mahcubiyetlerimizi ve utançlarımızı anımsayarak benzer koşullarda diğerlerinin kederlerini paylaşabiliriz, kendimizi onların yerine koyabiliriz (her zaman, elbette, biraz uzak kalarak). ama bazı durumlarda evrenlerarası iletişim tamamlanmamış, hatta var olmamıştır. zihin belleğin kendi yeridir ve delilerle olaganüstü yeteneklilerin yerleri sıradan erkek ve kadınların yaşadıkları yerlerden o kadar farklıdır ki, anlama ve benzer duygulanım temeline hizmet için belleğin çok az veya hiç ortak zemini yoktur. sözcükler seslendirilir, ama aydınlatamazlar. sembollerin gönderme yaptıkları şeyler ve olaylar karşılıklı özel deneyim alemlerine aittir. " ^{* *}