nusret gökçe

• ayşe arman ile röportaj yapmıştır.
  
  edit: en başta söyleyeyim; başarılı bir iş adamı ve kasaptır. yaptığı yemekleri sevmeyene bir şey söyleyemem. bu zamana kadar hiç gitmedim, yorum yapamam ama zevk sonuçta. kimse beğenmek zorunda değil. fakat iş hayatı hakkındaki ağır ve acımasız sözlerin ise tamamen eziklikten kaynaklı olduğunu düşünüyorum. hatırlarsınız çırak adlı bir yarışma vardı ve bu yarışmayı ahmet ışık adında lise mezunu birisi kazanmıştı. o yarışma eğer bugün olsaydı ve yine lise veya ilkokul mezunu birisi kazansaydı, hakkında söylenecekleri az çok tahmin edebiliyorum. bunun sebebi ise; üç üniversite bitirdim, yüksek lisans yaptım, doktora yaptım, beş yabancı dil biliyorum, caz ve operaya gidiyorum, çok elitim..vs gibi kendisini dev aynasında gören ama bir b.ka yaramayan, hayatını eziklik içerisinde geçiren insanların bu durumu hazmedememesiyle ilgilidir. (genelleme yapmıyorum, aksine bunları çok küçük bir azınlık olarak görüyorum) kendisi dururken ilkokul mezunu bir kasabın büyük bir iş adamına dönüşmesini hazmedemiyor. bu nedenle arkadaşlar başarılı insanlardan feyzalın, hayat hikayesini okuyun, belki sizin de hayatınıza bir katkısı olur.
  
  --- spoiler ---
  
  olabilir. sinir oluyorlar bana. görgüsüz buluyorlar. iyi de kardeşim, ben bir maden işçisinin oğluyum. annem-babam okuma-yazma bilmiyor. maddi yetersizliklerden dolayı ben de okuyamamışım. altıncı sınıf terk. ama demek ki bir şeyler de varmış ki bende, su satarak, ayakkabı boyayarak iş hayatına atılmışım, 14 yaşında kasaba girmişim. çırak olarak. et benim tutkum oldu. hakkımda atıp tutanların, bir ömür çalışamayacağı kadar çalıştım ben! hâlâ çalışıyorum. çalışmadan bir halt olmuyor. 34 yaşındayım, 20 yılda buralara geldim... hiç de fena değil!
  --- spoiler ---