302 entry daha
  • küçümseneceğini bile bile dert anlatmak. hep aynı hataya düşüyorum. bir de sonunda onun dediğini yapacağımı bile bile inatlaşıyorum. derdimi dinliyor dinliyor, "bu mu yani?" bakışı atıp başka bir köşeye geçiyor. ağlarsam kucağıma oturup bekliyor, yalan yok, ama yine de derdimi mühim bulduğunu sanmıyorum. teskin ediyor, anneme benden çok benziyor, "hallolur." hissini iliklerime kadar aşılayıp gidip çiçeklerimi tırtıklamaya devam ediyor. şimdi bir de kardeşi var, o daha beter, ayıp olmasın diye bir öp, sev bari beni. yok! sürekli şarkı söyleyip bir şeylerden yakınarak evin içinde geziniyor. evden kaçtığımda anlayacaklar kıymetimi, geç olacak.
328 entry daha
hesabın var mı? giriş yap