türkler ve kürtler

• birlikte yaşama isteğini kaybetmiş iki millet.
  
  son 1-2 seneye kadar kürtleri fazla tanımadığım için, son 15 senedeki bütün olaylara rağmen bu ülkede beraber yaşayabileceğimize inanıyordum. ama özellikle askerdeyken gördüm ki, birlikte yaşama isteğini kaybetmiş iki milletiz.
  
  sanılanın aksine geleneklerden, hayat tarzlarına kadar tamamen farklı iki milletiz. böyle olduğunun bir ispatı da, batıya göç eden kürtlerin kesinlikle adapte olamaması, aynı hayat tarzlarını devam ettirmeye çalışmaları. bu adaptasyon zorluğu kürtlerin batıda dışlanmasına ve daha milliyetçi olmalarına sebep olurken, türk toplumunda da ırkçı düşüncelerin, belki de tarihte hiç olmadığı kadar temel bulmasına sebep oluyor. görüldüğü gibi fasit bir çember etrafında dönüp duruyoruz.
  
  bu çemberden çıkmanın iki yolu var. ben ilkinden bahsedeyim;
  
  iki toplumun beraber yaşayabilmesi için eşit seviyede olması gerek. bu yüzden kürtlerin hem kültürel hem de ekonomik anlamda batı seviyesine çıkarılması lazım. fakat bunu batıda değil doğuda yapmanız şart. belki şu ana kadar söylediklerim size hiç yabancı gelmiyor. daha önce bir çok kez dile getirilmiş ama batıda yaşayan bir çok kişi, doğunun zaten vergi vermediğini, yetmiyormuş gibi bütçeden bu bölgeye kaynak aktarmanın haksızlık olacağını söylüyorlar ve karşı çıkıyorlar. kısmen haklı oldukları gibi, zaten devlet eliyle kalkınmanın mümkün olmadığını bir çok kereler gördük. bugün devletin bütün türkiyede sağladığı istihdam sadece 2,5 milyon kadardır.
  
  ama bugün bizim elimizde 10-15 sene önce olmayan bir silah var. türkiye'nin batısı işgücü maliyetlerinin artması yüzünden yavaş yavaş emek yoğun üretimden sermaye yoğun üretime geçiyor. bu bağlamda söz gelimi türk tekstil sektörü daha ucuz işgücüne sahip ülkeler ile rekabet edemiyor ve yavaş yavaş ülkeyi terk ediyor. halbuki esasında, türkiyenin batısı işgücü maliyetlerinde rekabetçi değilken, doğusu ise çinle bile rekabet edecek düzeyde. üstelik tekstil sektörünün hammaddesi pamuk da çukurovada. geriye tek eksik elektrik kalıyor. eğer bölgeye ucuz ve düzenli elektrik sağlanırsa dışarıya kaymakta olan tekstil sekötürünü hem yurtiçinde tutabiliriz hem de bölgenin sanayileşme hamlesini başlatmış oluruz.
  
  tekstil sektörünün 3 milyon kişiye istihdam sağladığını düşünürseniz, bu yaklaşık 10 milyon kişiye aş demektir. tekstil sektöründe kişi başına işgücü maliyetinde üst sınır, net ücret olarak 600 milyon tl civarıdır, bunun üstündeki maliyetler, işletmelerin çin ve hindistan'ın kişi başı sadece 100 $ olan maliyetleri ile rekabet etmesine engel oluyor. 600 milyon ise, bugün kürt göçmenleri güneşin altında nerdeyse 16 saat çalıştıran adanalı toprak ağalarının verdiği ücretten çok daha fazladır.
  
  sonuç olarak tekstil sektörünün güneydoğu ve çevresinde teşvik edilmesi ve kademeli olarak doğuya kaydırılması gerekiyor. böylece bölge ekonmisine yıllık yaklaşık 15 milyar $ ek katkı sağlanabilir, bahsettiğim rakam batı için kayıp olmaz ama doğu için büyük kazanım olur. (not: 15 milyar $, istanbulda kadıköy gibi bir ilçenin gsmh'sına eşittir)