medal of honor allied assault

• inci tanesi. nerden nasıl öveceğimi bile bilemediğim kelimenin tam anlamıyla efsane bir oyun.
  
  bir oyunun her bölümü her bir ayrı bölümü inanılmaz iyi tasarlanmış olabilir mi yahu ? en popüler bölümü olan normandiya bölümü benim en az sevdiğim bölümdür !
  
  yanlış hatırlamıyorsam, adı sniper last stand olan ve arda arda gelen 2 sağanak yağışlı ve bol keskin nişancılı bölümler oyunun kendi görüşüme göre en iyi bölümleridir. o ne gerilimdi yahu. hele yanınızdaki askerlerin sürekli size, yanındayım, hemen arkandayım diyip size sürekli liderlik vasıfları yüklemesi. belki 100 defa oynamama rağmen sniperların yerlerini tam olarak bilememek ve birdahaki oynayışında bilinmedik bir yerden mıhlanmak artık benim mi unutkanlığımdır yoksa oyunun maharetimi bilemedim şu anda.
  
  oyunun başlarındaki karlı bölümde henüz kampa varmamışken telsizden grillo jack'in sesini duyup pencereden nazi üniformasıyla size el sallaması ve akabinde önceki birkaç bölümde birlikte geçirdiğiniz anıların filizlenip duygusal bağın kuvvetlenmesiyle jack in kapıyı açarken uğradığı saldırı sonucu gözlerinizin önünde ölmesi. ve o anda tamamen yalnız kaldığınızın farkına varıp kış soğuğunu iliklerinize kadar hissederek rüzgar sesini delip geçen alman kurtlarının ayak sesleriyle springfield'ınızı değiştirip taramalı tüfeği seçme refleksini gösterişiniz. anlatmakta bile güçlük çekiyorum. çok fazla anısı var bende. tellerin arkasında size gırlayan kurdu acıyıp öldürmedikten sonra bölümün ilerleyen kısımlarında o kurdun bu sefer engelsiz biçimde sizinle karşılaşıp hemen size saldırması. ve atlattığınız onca olaydna sonra gökyüzünde ufuktaki kızıllığa bakakalarak harika bir müziğin arka planda çalarak buz gibi atmosferi sımsıcak yapması. bütün bu anlattıklarım sadece bir bölüm lanet olası 1 bir bölüm. şu doluluğa, şu duygu yüklemesine bakar mısınız ? ve neredeyse hemen her bölüm 3 aşağı 5 yukarı böyle.
  
  bu oyunu neden forumlarda, youtube kanallarındkai nostalji tartışmalarında övülürken duyamam anlam veremiyorum cidden. tutturmuşlar bir half life birde cod 4. yav tamam onlarda iyi oyunlardı lafım yok ama bu efsaneye hakkının yeterince verilmediğini düşünüyorum ben.
  
  normandiya çıkartması sonrası captain ramsey ile birlikte alman nebelwerfer roketlerini yok etmek üzere yola çıktığımız ard arda 2 bölümü unutmak mümkün mü yahu. sizin maharetinize bağlı olarak bu 2 bölümün sonunda karşılaştığınız herkes hayatta da kalabilirdi sadece sizde yaşıyor olabilirdiniz. ramsey'in ölümünü görmek, yolun en başındna beri bir abi tasviriyle size güven veren bu adamı yerde hareketsiz görmek ve bunun nedeninin sizin onu koruyamamış olduğunu bilmek. günümüzde hangi fps de var bu ? yanınızda ölümsüz takım arkadaşlarınız yada bir script sahne ile önlenemez bir ölümü izlemek açıkçası beni gram etkilemiyor aksine sıkıyor..
  
  ramsey ile temizlediğimiz evde kapıların önüne korkudan barikat kuran airborne birliğiyle güven engelini aşışımız. thunder ? flash ! heralde sniper elite'taki eagle watch ile birlikte hafızama kazınmış en iyi parola sözcükleri olsa gerek.
  
  daha söylecek, anlatacak çok şey var lakin
  
  bu oyun pek anlatmakla bitecek bir oyun değil. yeri bende çok ayrıdır.