gozo ve sagre

• minimal çizgileri ve etkileyici renk kullanımıyla insanı içine çekiyor. nefes almadan bitirdim sanıyordum,oysa ki bazı sahnelere öyle dalmışım ki, bir anda akşam olmuş .
  kitabımı hunharca kıvırmayacak olsalar 68. sayfada gozo, udo ve sagre'nin güneşin doğduğu yere doğru yol aldıkları sayfayı taratıp asmak isterdim salonuma..