türkiye'de genç kesimin mutsuz ve umutsuz olması

• nasıl mutlu olalım ?
  
  24 yaşındayım ve ömrümün tamamı bir zümre tarafından hunharca yenilmiş gibi hissediyorum.
  
  ilkokula başladığım ilk yıllar daha neyin ne olduğunun bilincinde bile değiliz adamlar bir başa geldi... ergenlik bitti, lise bitti, üniversite bitti, gençlik bitiyor adamlar hala başta.
  
  hayatımın toplam 10 senelik bir kısmında bile bu ortamdan, bu ideolojilerden, bu dayatmalardan uzak bir sistemde rahat bir nefes alamamışız nasıl mutlu olalım.
  
  büyürken mutluluklarımız, özgürlüklerimiz teker teker, çaktırmadan usul usul elimizden alınırken nasıl umut dolalım... sorsan hepimiz gençlik yaşadık işte binbir türlü korku içinde.
  
  bazen güzel şeyler oluyor tam umut doluyoruz, umutlanıyoruz bir nebze hoooop umutlarımız tekrar müsait bir yerlerimize kaçıyor... sonra gençler vatan haini oluyor bu ülkede yaşamak istemiyor diye.
  
  belki son bir umudum kaldı ya da zoraki umutlandırıyorum kendimi güzel şeyler olur da değişir her şey diye ama bakalım.
  
  sonuç olarak ben de kendi imkanlarımla, başka bir ülkede yeniden doğma hayallerinde boğulmaya başladım. ben böyle mutsuz, umutsuz noktaya gelip böyle bir ortamda büyüyüp bir birey olduysam ite kaka, çoluk çocuğum bambaşka yerlerde mutlu, umutlu. özgür olsun.
  
  napalım yani ülkenin jeopolitik konumunu düşünüp mutlu mu olalım ? 4 mevsim harika deyip oturalım mı ? yoksa beynimizden kurtulup asalakmışçasına mı yaşayalım ? hiç mi düşünmeyelim ? hiç mi eleştirmeyelim ? yahu napalım ?