doom

• (bkz: e f s a n e)
  
  sanırım son yıllarda oynadığım en tatmin edici iblis parçalama simülatörü. bana hiçbir oyun, bu oyunda iblis öldürürken yaşadığım haz duygusunu vermedi.
  
  kocaman bir iblis peydah oluyor güm güm diye, siz de çıkartıyorsunuz elektrikli testerenizi ve kendini bir bok sanan bu iblisi iki parçaya bölüyorsunuz. geliyor küçük iblislerden biri, kopartıyorsunuz kolunu sonra kafasını patlatıyorsunuz kendi koluyla. geliyorlar böyle kendilerini bir bok sanıp sonra siz de botlarınızın altında kafaslarını ezip patlatıyorsunuz bu iblislerin.
  
  hikâye namına çok beklenti içinde olmayın, fena değil aslında ortada bir hikâye var yani ortalama seviyede ama asıl olayımız iblis parçalamak. dalga dalga gelen iblisleri silahlarınızla ve çıplak ellerinizle paramparça ediyorsunuz.
  
  oyundaki müzikler efsane gazlayıcı müzikler. müzik devreye girdiğinde anlıyorsunuz ki iblis dalgaları gelmeye başlayacak. müzik bittiğinde de bunun anlamı yakın civardaki bütün iblisler öldü demek oluyor. bazen bir tane şerefsiz kuytuda köşede takılmış olabiliyor yalnız, onu bulup öldürene kadar müzik devam ediyor. bu biraz sinir bozucu olabiliyor.
  
  wolfenstein ile birlikte bu oyunu alın derim, eğer ortalığı darmaduman etmekten zevk alıyorsanız.