sultan papağanı

• arkadaşım sayesinde hayatıma giren papağan türü.
  
  heves ediliyor başta. ben de araştırmalarımdan sonra valideyle gidip petshoptan aldık bir tane. ismini de cevo koyduk hatunla. çok yabaniydi başlarda hala öyle şimdi gerçi ama biraz olsun ele filan alıştı. ama alıştırıncaya kadar bir kaç günümü neredeyse sadece ona harcamak zorunda kaldım. ıslıklar, çeşit çeşit ötüşler öğrendi.neyse bununla bir yıla kadar birliktelikten sonra ben cevoya eş bulmaya kadar verdim. yine ilk adresimiz petshoplar oldu. neredeyse hiç dişi yoktu zaten. yavru bir tane buldum dedim ben bunu büyütür sonra eşleştiririm. ismini de sıdıka koyduk.ama aceleci davrandık yanına koyduk tabi cevo yanaşıyor türlü hareketler sıdıka'nın hiçbir şeyden haberi yok kaçıyor. neyse ayırdım ben bunları sonunda.başka bir eş bulmaya karar verdim. buldum da. ama bu sefer evde yetişen bir kuş. parasını verdik aldık.ismini de ferhunde koyduk.
  
  sıdıka'da da sonu ölümle biten göğüs kuruluğunu farketmem ve onu bu hastalıktan kurtarmam baya bir zamanımı aldı.iyileştirdikten sonra ablama verdim. şimdi orada gayet sağlıklı bir şekilde, devamlı kafes dışında hayatına devam ediyor.
  
  her neyse cevo ile ferhunde konusuna gelirsek, sonrasında bekliyor insan hemen eş tutsunlar yumurtalar olsun yavrular çıksın filan. ama süreç öyle işlemedi tabi. bunlar eş tutmayacak gibiydiler.kafes büyük birbirlerinden haberleri yok. ayrı takılıyorlar. ben bunları daha küçük bir kafese koydum yuvalarını da taktım tabi ama hafif kavga da ediyorlar korkuyorum bir taraftan bir şey olur diye. en sonunda kavga dövüş eş tuttular. ben bunları tekrar büyük kafeslerine aldım. orada da sorun çıkmadı; yuvalığa ferhunde yine alıştı, girip çıkıyorlar, bakıyorlar, bir şeyler yapmaya çalışıyorlar.
  
  aldık yumurtaları en sonunda. dört yumurta oldu. ilk yavru olunca tabi bir merak insan rahatsız ediyor kuşları ister istemez. ikinci gün öldü. aldım yavruyu kafesten. cevo'nun yuvalığa bakıp onu aramasını ve bulamayınca da çığlıklar attığı manzarayı görüp üzülmeyecek kimse yoktur diye tahmin ediyorum.diğer yavru ise anca bir gün yaşayabildi. diğer yumurtaları da belirli bir süre sonra aldım. kontrol ettiğimde onlar da boştu zaten. yavruların ölümlerini hemen, rahatsız etmemize bağladım ama sonrasında ferhunde'nin yavrularına hiç bakmadığını hatırladım. hiç beslememişti. zaten ölen yavruların kursakları da boştu. -ferhunde nasıl tembel bir hayvan nasıl umursamaz bir yaratık tahmin edemezsiniz. atalet bakışlarında nefes alıyor, orada büyüyor, sonrasında ise size de tesiri dokunacak diye düşünmeden edemiyorsunuz.- araştırdığımda mutasyon kuşların bazılarının yavrularına bakmadıklarını öğrenmiş oldum. neyse dedik iş başa düştü. bir dahakine elle besleyeceğiz.
  
  yaklaşık 3 hafta sonra ferhunde'nin 5 yumurtası daha oldu. ilk yavru da dün çıktı. şırıngalar mamalar hazır. yavruyu aldık besliyoruz tabi. ama o da bu akşam öldü. nedeni fazla mama vermemden dolayı hayvanın soluksuz kalması. şırıngada cc ayarını yapamamamdan kaynaklandı. baya bildiğin cehaletten hayvanı öldürdük. ellerimde öldü. herkes vardı yeğenler, valide, hatun vs. sağ bacağım tutmuyor şimdi sıkıntıdan. daha 4 yumurta var. kontrol ettim onları. hepsi de dolu gözüküyor. bir daha böyle bir sonla karşılaşmamak için bundan sonra gelecek yavruda daha özverili davranmam gerekiyor sanırım.
  
  yani demem o ki aldınız tamam. ama iş yavru almaya geldiğinde iki kez düşünmenizde fayda var.
  
  edit : dün bir yavru çıkmıştı. biraz önce bir tanesi daha çıktı. dün çıkan yavruyu beslemeye gittiğimde onu da aldım yuvalıktan ve ikisini de besledim. şimdilik iyi gözüküyorlar. bakalım ilerleyen günlerde ne olacak.
  
  edit 2 : ikinci çıkan yavru da ölmüştü. daha sonra bir tane daha çıktı.yani toplamda dört tane yavru çıktı ama 1 ve 3 numaralar ne yazık ki yaşamadı. dördüncü yavru çıktığını valide hanım haber verdi. ''hemen besleme biraz beklesin.'' dedi. diğer yavrunun beslenmesinden 3.5 saat kadar geçmiş ve beslenme saati gelmişti.onu aldım ama baktım kursağı dolu. normalde bomboş olması gerekiyordu. dikkat ettiğimde kursağında yem taneleri gördüm. babasının beslediğini anladım. hemen yumurta maması yaptım ve kafese koydum. koymamla birlikte cevo'nun mamaya saldırması bir oldu. dört beş defa besledi yavruyu. ferhunde ise mama yemeye alışık olmadığından cevo'ya bakıp yanaşıyor ama vazgeçiyordu mama yemekten. yaklaşık bir saat sonra filan o da yemeye başladı ama ilk yavruları olduğundan beslemeyi de bilmiyordu.onu da cevo öğretti. sonrasında aynı gün içinde o da beslemeye başladı.
  
  şimdi birisinin gözleri açıldı.diğerinin de açılmak üzere :) gayet sağlıklılar ve kursakları da her daim dolu. son bir tane yumurta kalmıştı. onu kontrol ettiğimde dolu gözüküyordu ama zamanı geçmişti. ben de dün aldım yumurtayı ve kırdım. yavru içinde ölmüş. ona yapacak bir şeyimiz yoktu.
  
  o kadar kayıptan sonra iki tanesi gayet sağlıklı büyüyor. bu ölümler hem onlara hem de bize büyük bir ders oldu sanırım. benim burada hatam ise ikinci kuluçkada ilk yavru doğduğunda onlara, özellikle cevo'ya güvenmeyip benim beslemeye kalkışmam oldu. bu nedenden dolayı yumurta mamasını hiç koymadım kafese. ilk kuluçkadan sonra alıştırmıştım cevo'yu hafiften halbuki ama ilk yavrular açlıktan ölünce ben ebeveynlerinin besleyeceğine hiç ihtimal vermemiştim.
  
  çok meşakkatli bir süreç. bu yazdıklarımın size yardımı olacağını umuyor ve böyle yavru ölümleriyle hiç karşılaşmamanızı temenni ediyorum.
  yakında buraya fotoğraf gelecek :)
  
  edit: https://eksiup.com/5ddd398c794
  soldaki on altı, sağdaki on sekiz günlük :)