soğukkuyu

• izmir yönünden karayoluyla karşıyaka'ya gelirken, ana caddeden içeri üç giriş vardır. naldöken - soğukkuyu ve girne sapakları. soğukkuyu, büyük şehirlerde bolca görülebilen, nezih semt ile varoşu ayıran sınır (ya da düğüm) noktalarındandır. yamanlar-gümüşpala'ya giden yol bir yaka, karşısı karşıyaka. (anlamışsınızdır ne kadar zorlandığımı bu karşılı-yakalı cümleyi oluştururken)
  
  yamanlar istikametine giden yolda, derenin paralelinde, eskiden izmir'in en meşhur kokoreççileri vardı. çok özel olmamakla birlikte, ortalamanın üzerinde idi bu kokoreç. soğukkuyu kokoreci diye de bir tabir vardı. insanlar için muhabbette ortaya atılan, yerine getirilmez et-sakatat geyiklerinden birisiydi bu her zaman.
  
  (bkz: hacı bi gün sogukkuyu da kokorec yiyelim)
  (bkz: hafiz salhane de uykuluk yapalim uygun bi ara)
  (bkz: muhtar salihli ye kacalim odun kofte yeriz)
  (bkz: üşenmicen atlican gitcen ortaklar da cop sise)
  
  senelerce belediyenin yol yapmak istediği bir kavşaktır soğukkuyu. daha doğrusu mevcut gubidik kavşak düzenlemesini yenilemek istediği. ancak kavşaktaki yüzküsür yıllık caminin hem dini, hem kültürel nedenlerle yıkılamaz oluşu, türkiye'nin en anlaşılmaz trafik ışıklarının soğukkuyu'da konumlanmasıyla sonuçlanmıştır. düzensiz trafik ışıklarını dünyanın dört bir yanından izlemeye gelen insanlar, yarım ekmek arası satılan kokoreçlerden yerler. yani isteseler yerler. gelselerdi, isterlerdi. belki.