rakı içme adabı

• rakı, damıtılmak suretiyle elde edildiğinden olsa gerek, damıtılmış bir dimağ ile muhatap olmak isteyen geleneksel bir içittir [fermantasyona maruz kalmış içitlerin tarihi ta diyonizos ağbiye dek uzandığına göre var sen hesapla.] sulu-susuz, buzlu-buzsuz varyasyonlarına mukabil, gelenekte, ağzı geniş, ufarak kadehlerde tekilaca shot, rakıca fondip diye tabir ettiğimiz tek dikişte içme yöntemi de vardır. muhabbet tek dikişte içebilir mi diye sordurabilir tabii bu metot, dikkat edilmelidir.
  
  rakının baş pezevengi şalgam suyu; vezir pezevengi ise beyaz leblebi imiş bir vakitler, sonra değişmiş olabilir. güzel muhabbet eşliğinde yarı aç karna, her akşam^* alındığında halis tereyağı gibi (rakı jargonu) akar da gider adamın imiğinden. zamanla imiğini sıkar hâle gelir. insanlık hâlidir, bilançosu iyi tahlil edilmelidir. cümle alkollü içitin faydadan çok zararı vardır. içen, kendine geri dönüşsüz zararlar verebileceği şuuruyla içmelidir.
  
  sahaya peynir, beyin, bal, ceviz gibi değerleri yüksek besinlerle sürülürse, güzel maç olur.
  her nevi ızgara balık uğurlu yemeği; hususi makam sanat musikisi eserleri uğurlu nağmesi; tambur ile ud uğurlu çalgısı olan rakının uğurlu cl'si 70'dir.
  
  'retro' rakı meclislerinin mekânı, rum meyhaneleridir; gerek 6-7 eylül, gerek 60 sürgünleri, gerekse de resimli çocuk tarihine geçmemiş kimi vakalar sayesinde bu nevi meyhaneler gayrı namevcuttur. bir eski zeman hatırası olarak, nostaljiperver ve melankolyaperest gönüllerde yaşamaktadır sade. hulyamızdaki kadim kültürü, kimi tarih adamları allah'tan yazmıştır da ilgililer mahzun kalmamıştır bu hususta. vaktiyle, abdullah cevdet beyin kalemlediği mükemmel ve resimli adabı muaşeret rehberi gibi...