şekerpare (tiyatro oyunu)

• tiyatrosever gözüyle bakarsanız gerçekten kötü bir oyun.
  ama kendinizi saldığınız bir nokta vardır ya, hani bir arkadaş ortamındasınızdır. belki biraz içmişsinizdir. kaliteyi vs. düşünmez hale gelip grup olarak komik olmayan muhabbetlere de gülmeye başlarsınız bir noktadan sonra. hah işte o noktaya gelirseniz artık salarsınız ve olup olmadık şeylere gülerken bulursunuz kendinizi. ben sıkılmak yerine onu yapmayı seçtim bu oyunda. ilk perde o kafayla aktı ama ikinci perdede saate bakmaya başladım.
  oyunu bölen çok alkış arası oldu. bi yerden sonra o denli arttı ki alkışlar, oyunun gidişatı sarktı. hatta bir sahnede bekledikleri yerde alkış alamayınca oyuncular, gözleri ve mimikleriyle "burda alkışlamanız lazım" dediler bize. çok zorlama geldi.
  tiyatro beklentisinden ziyade seyirciyle diyaloğa girilen, seyircilere "oynayan" bir gösteri hissiyatı oluştu.
  şehir tiyatrolarında gerçekten eğlenceli bir oyuna gitmek isteyenler için de önerimi buraya iliştiriyorum (bkz: oyunun oyunu) buna gidecekseniz ikinci perdeye girmeyi ihmal etmeyin asıl cümbüş orda başlıyor.